عرب‌های منطقهٔ خراسان در ایران از بازماندگان عرب‌هایی هستند که در قرون اولیه اسلامی و بخصوص در سال (۱۵۰ ه. ق) به خراسان وارد شدند. گویش آنها نیز با وجود تأثیر فراوان زبان فارسی تاکنون اصالت خود را حفظ کرده و واژگان اصیل فراوانی در آن یافت می‌شود و اکثریت مردم این منطقه در حال حاضر به زبان عربی با گویشی خاص تکلم می‌کنند.[۱]
منطقهٔ عرب خانه در جنوب خراسان از مهمترین مراکزی است که تاکنون اصالت زبان و گویش عربی در آن برجای مانده است. زبان عربی، زبان غالب در این ناحیه به شمار می‌آید. از ویژگی‌های آن وجود نمونه‌هایی فراوان از واژگان اصیل عربی در این گویش است.[۲]
