میرزا هاشم آملی
شناسنامه | ||
---|---|---|
نام کامل | میرزا هاشم آملی | |
زادروز | ۱۲۷۸ | |
زادگاه | روستای پردمه لاریجان[۱]، ایران | |
تاریخ مرگ | اسفند ۱۳۷۱ (۹۳ سال) | |
محل مرگ | قم، ایران | |
آرامگاه | حرم حضرت معصومه | |
فرزندان | علی لاریجانی صادق لاریجانی محمدجواد لاریجانی فاضل لاریجانی باقر لاریجانی |
|
دین | اسلام | |
مذهب | شیعه دوازده امامی | |
استادان | مرتضی طالقانی عبدالکریم حائری یزدی محمد حجت کوهکمری محمدعلی شاهآبادی آقاضیاءالدین عراقی سید حسن مدرس |
|
شاگردان | سید محمد نبوی دزفولی محمد رضا نکونام ناصر مکارم شیرازی عبدالله جوادی آملی محمد مفتح محمد یزدی نورالله طبرسی محسن مجتهد شبستری عبدالنبی نمازی |
|
|
میرزا هاشم آملی (۱۲۷۸[۲] - ۷ اسفند ۱۳۷۱) از روحانیون و علمای شیعه اهل ایران بود.
محتویات
کودکی[ویرایش]
میرزا هاشم لاریجانی، در سال ۱۲۷۸ هجری شمسی در روستای پردمه لاریجان، در هفتاد کیلومتری شهر آمل، به دنیا آمد. در دوران کودکی، به فراگیری ادبیات عرب و مقدمات علوم نزد آقا سید تاج و احمد آملی پرداخت و تا مرحله سطوح را در همان شهر فراگرفت.[۱]
تحصیلات[ویرایش]
در تهران[ویرایش]
در سیزده سالگی، برای ادامه تحصیل به حوزهٔ تهران رفت و به مدرسهٔ سپهسالار که زیر نظر سید حسن مدرس اداره میشد رفت و تا بیست و پنج سالگی در آن مدرسه به فراگیری علوم دینی پرداخت.[۱] میرزا محمدرضا فقیه لاریجانی، سید محمد تنکابنی، میرزا یدالله نظرپاک، محمدعلی لواسانی، میرزا طاهر تنکابنی، میرزا ابوالحسن شعرانی و محمدعلی شاهآبادی از اساتید وی در این مدت بودند.[۱]
در قم[ویرایش]
در سال ۱۳۰۵ به قم رفت. او در آنجا در درس عبدالکریم حائری یزدی، محمد حجت کوهکمری، محمدعلی شاهآبادی و محمدعلی حائری قمی حاضر شد و در مدت شش سال از آنان بهره برد. وی در این مدت دروس فقه، اصول، رجال، حدیث، فلسفه و عرفان را فرا گرفت.[۱]
وی پس از دریافت اجازه اجتهاد از عبدالکریم حائری یزدی و محمد حجت کوهکمری، به حوزهٔ نجف مهاجرت کرد.[۳]
در نجف[ویرایش]
میزرا هاشم آملی در سال ۱۳۵۱ در مدرسه بزرگ آخوند ساکن شد و در درس فقه و اصول سیدابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و میرزای نائینی حاضر شد.[۳]
اساتید[ویرایش]
- مرتضی طالقانی
- عبدالکریم حایری یزدی
- میرزا حسین نائینی
- آقا ضیاالدین عراقی
- سیدابوالحسن اصفهانی
- محمدعلی شاهآبادی
- محمد حجت کوهکمری
- میرزا ابوالحسن شعرانی
- سیدمحمد تنکابنی
- شیخ محمد علی حایری قمی
- میرزا مهدی آشتیانی
- یدالله نظرپاک کجوری تهرانی
- میرزا طاهر تنکابنی
- محمدرضا تنکابنی
شاگردان[ویرایش]
- سید محمد نبوی دزفولی
- محمد رضا نکونام
- محمدعلی اسماعیل پورقمشهای
- میرزا جوادآقا تبریزی
- عبدالله جوادی آملی
- نورالله طبرسی
- ناصر مکارم شیرازی
- سید صابر جباری
- عبدالنبی نمازی
- حسین انصاریان
- محمد مفتح
- سید ابوالفضل موسویتبریزی
- ضیاءالدین نجفی تهرانی
- محمد یزدی
شیخ ابوالحسن ایازی
- سید حسن شجاعی کیاسری
- هاشم تقدیری
- هادی روحانی
- اسماعیل صالحی مازندرانی
- سید حبیبالله طاهری گرگانی
- سید نصرالله برهانی
- سید احمد حقشناس
- محمدباقر دارابکلائی
- محسن دوزدوزانی
- سیدرضا علویتهرانی
- علی غیاثی
- سید علی فرحی قمی
- محمدعلی فیض لاهیجی
- سید جعفر کریمی
- محمدتقی مجلسی
- عباس محفوظی
- سید علی محققداماد
- سید مصطفی محقق داماد
- محمد محمدی گیلانی
- حسین محمدی لائینی
- سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی
- سید محمدمهدی مرتضوی لنگرودی
- محمدحسین مسجد جامعی
- محمدهادی معرفت
- عبدالله نظری
تالیفات[ویرایش]
- کتاب الطهارة
- کتاب الصلوة
- مناسک حج
- توضیح المسائل
- بدایع الافکار
- تقریرات درس اصول مرحوم محقق عراقی[۴]
- حاشیه بر التحصیل بهمنیار
- کتاب الرهن و الاجارة
- کتاب البیع
- خیارات
- رسالة فی النیة
- تقریرات درس صلوة مرحوم حائری
- تقریرات درس فقه آقا ضیاءالدین عراقی (صلاة، اجاره، غصب، بیع و قضا)
- توضیح المسائل
- حاشیه بر عروةالوثقی
- تقریرات درس اصول مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی
- حاشیه بر شرح چغمینی در هیئت
- حاشیه بر التحصیل بهمنیار در حکمت و منطق
فعالیتهای سیاسی[ویرایش]
پس از تصویب قانون انجمنهای ایالتی و ولایتی، در مهرماه ۱۳۴۱ و اعتراض مراجع تقلید، وی یکی از چهرههای سرشناس مبارز روحانیت بود. نام وی همواره ذیل اعلامیههای دسته جمعی مراجع تقلید دیده میشد.[۵]
وی از اولین کسانی بود که دولت منتخب آیت الله روحالله خمینی را تأیید کرد. علی اکبر ناطق نوری در این زمینه میگوید:[۵]
ایشان در دوران انقلاب از جمله فقها و آیاتی بودند که همواره از امام عالیقدر به عنوان رهبری انقلاب و مقام امامت یاد میکردند و همراه و همگام با امام در دوران مبارزه و انقلاب بودند و اعلامیههای باقیمانده از آن عالم بزرگوار شاهد بر این مدعاست.
پس از مرگ آیت الله خمینی و انتخاب آیت الله سیدعلی خامنهای به مقام رهبری، وی طی نامهای بیعت خود را با او اعلام کرد و تأکید کرد:[۵]
انتخاب شایسته حضرتعالی که فردی دانشمند و اسلامشناس و صاحب درایت هستید از جانب مجلس خبرگان، مایه امیدواری و تسکین است.
فرزندان[ویرایش]
بزرگترین فرزند وی یک دختر (همسر سید مصطفی محقق داماد) و بعد آن پنج فرزند پسر است که به ترتیب زیر متولد شدند:
- محمدجواد لاریجانی (زاده ۱۳۳۰ در نجف)، استاد دانشگاه، عضو شورای امنیت ملی کشور، عضو کمیسیون سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی و رئیس مرکز پژوهشهای مجلس و مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات.
- علی لاریجانی، (زاده ۱۳۳۶ در نجف) سیاستمدار و رئیس مجلس شورای اسلامی
- صادق لاریجانی، (زادهٔ ۱۳۳۹ در نجف) استاد حوزه علمیه قم و مدرس علم کلام و فلسفه اسلامی و رئیس قوه قضاییه
- باقر لاریجانی، (زاده ۱۳۴۰ در قم) پزشک و فوقتخصص غدد، استادیار دانشگاه تهران و رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران
- فاضل لاریجانی، (زاده ۱۳۴۲ در قم) عضو کمیسیون مشورتی شورای عالی انقلاب فرهنگی.
درگذشت[ویرایش]
میرزا هاشم آملی در سن ۹۱ سالگی پس از پشت سر گذاشتن سکتههای ناقص و یک دوره بیماری، در عصر روز جمعه ۷ اسفند ۱۳۷۱ درگذشت.[۵] شفیعی مازندرانی دربارهٔ مرگ او این شعر را سروده است:[۳]
بشنیدم از شمعی که با پروانه میگفت | خورشید را نشناخت کس در روزگاران | |
آن آیت عظمای حق، آن مرجع خلق | صدرالافاضل، آملی، خورشید تابان | |
فقه و اصول و حکمت و عرفان و تفسیر | در سوگ آن فرزانه، سراندر گریبان |
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ گوهرهای دریای شیعه
- ↑ در گاهشماری قمری: ۱۳۲۲ قمری.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ آموزگار جاوید / درگذشت آیتالله میرزا هاشم آملی رحمهالله
- ↑ آیتالله میرزا هاشم آملی
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ میزرا هاشم آملی
منابع[ویرایش]
- آیتاللههای اهل ایران
- انقلابیون
- اهالی آمل
- ایرانیتبارهای اهل عراق
- درگذشتگان ۱۳۷۱
- درگذشتگان ۱۹۹۳ (میلادی)
- روحانیان شیعه اهل ایران
- زادگان ۱۲۷۸
- زادگان ۱۸۹۹ (میلادی)
- مجتهدان درگذشته
- محدثان اهل ایران
- روحانیان شیعه
- عالمان شیعه
- شیعیان ایران
- روحانیان اهل ایران
- فیلسوفان اهل ایران
- محققان اهل ایران
- نویسندگان اهل ایران
- عالمان مسلمان
- الهیدانان مسلمان
- مدفونان در مسجد بالاسر (حرم معصومه)
- دانشآموختگان مدرسه سپهسالار