ابش خاتون
اَبش خاتون | |
---|---|
دوران | ملکه ایران قرن هفتم هجری قمری (قرن سیزدهم میلادی) |
زادگاه | شیراز |
مرگ | ۶۸۵ (قمری) |
محل مرگ | شیراز |
آرامگاه | (چرنداب تبریز) سپس (رباط اَبش, شیراز) |
همسر | منکو تیمور |
دودمان | اتابکان |
پدر | اتابک سعد بن ابوبکر بن سعد زنگی |
مادر | ترکان خاتون (بی بی خاتون) |
اَبش خاتون دختر اتابک سعدبن ابوبکر بن سعد زنگی و ترکان خاتون ٬ ملکه ایران در قرن هفتم قمری بود و تنها فرمانروای زن استان فارس میباشد که از سوی ایلخان مغول، اتابک شیراز بوده است.[۱]
هلاکوخان مغول وی را به همسری پسر خود منکوتیمور درآورد و فارس به طور رسمی ضمیمهٔ دولت ایلخانان گردید. وی در سال ۶۸۵ قمری به دلیل بیماری از دنیا رفت.
وی را همانند مغولان با ظرفهای سیمین و زرین پر از باده در چرنداب تبریز دفن کرند. اما پس از مدتی دخترش جنازه وی را از تبریز به شیراز آورد و در رباط اَبش به خاک سپرد. ابش خاتون آخرین اتابک از اتابکان فارس و دختر ترکان خاتون (همسر سعد بن ابوبکر) بود. سلطان خاتون پس از مرگ پسرش در سال ۶۶۰ هجری ترکان خاتون کارها را زیر نظر داشت و داماد خود را یعنی محمد بن سلغور را که نوادهٔ سعد بن زنگی بود به امارت برداشت اما چندی بعد او را به اتهام افراط در ظلم و عیاشی در رمضان ۶۶۱ هجری معزول کرد و به اردوی خان مغول روانه داشت. بعد از او هم برادرش سلجوقشاه بن سنقر را که در زندان بود بیرون آورد و به امارت نشاند. اما سلجوقشاه که از تسلط ترکان خاتون بر کارها، نگرانی و ناخرسندی داشت وی را کشت و داعیهٔ استقلال یافت. با این حال در جنگی که برای دفع او و انتقام خون ترکان خاتون بر ضد او و تا حدی به اصرار اتابک یزد که به خونخواهی خواهر خود ترکان خاتون برخاسته بود درگرفت، در سال ۶۶۲ هجری شکست خورد و به قتل رسید.
پس از مرگ سلجوقشاه فرمانروایی ابش خاتون چندان طولی نکشید و هلاکوخان او را نامزد پسر خود منگوتیمور کرد و با عزیمت او از شیراز در سال ۶۶۳ هجری حکومت اتابکان سلغری در فارس خاتمه یافت و آن سرزمین به دست امرای مغول و کسانی که مالیان آن را به مقاطعه میگرفتند افتاد و بازگشت ابش خاتون و بعدها دخترش کردوجین ۶۹۰ هجری به حکومت فارس دیگر ادامه حکومت اتابکان به شمار نمیآید.[۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ زندگنامه ابش خاتون.
- ↑ زرینکوب، روزگاران، ۵۷۴.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- آرامگاه مجازی
- زرینکوب، عبدالحسین. روزگاران. چاپ دوازدهم. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۹۰. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۹۶۱-۱۱-۱-.