باشگاه فوتبال برق شیراز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
آشنایی با باشگاه برق شیراز
Bargh-e Shiraz-1.svg
نام کامل باشگاه باشگاه فوتبال برق شیراز
تاریخ تأسیس ۲۵ اردیبهشت ۱۳۲۵

|ورزشگاه = ورزشگاه حافظیه
شیراز |گنجایش = ۲۰٬۰۰۰ نفر |مدیریت = ایران هادی شیروانی شیری |مربی = ایران ستار زارع |مالک = ایران هادی شیروانی شیری-امیرارسلان همایونفر |لیگ = لیگ دسته سوم ایران |فصل = |رتبه = |الگوی دست چپ۱ = |الگوی بدن۱ = |الگوی دست راست۱ = |دست چپ۱ = F1771D |بدن۱ = F1771D |دست راست۱ = F1771D |شلوارک۱ = F1771D |جوراب۱ = F1771D

|الگوی دست چپ۲ = |الگوی بدن۲ = |الگوی دست راست۲ = |دست چپ۲ = FFFFFF |بدن۲ = FFFFFF |دست راست۲ = FFFFFF |شلوارک۲ = FFFFFF |جوراب۲ = FFFFFF باشگاه فوتبال برق شیراز قدیمی‌ترین باشگاه فوتبال ایرانی است که در شیراز قرار دارد. برق یک بار به مقام قهرمانی و یک بار به مقام نایب قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایران دست یافته‌است.

تاریخچه[ویرایش]

بنیانگذاری و سال‌های نخست (۱۳۵۰–۱۳۲۵)[ویرایش]

در سال ۱۳۲۵ عده‌ای از جوانان ورزش‌دوست شیرازی که در «کارخانه چراغ‌برق شیراز» کار می‌کردند، به رهبری «ابراهیم نعمت‌اللهی» تصمیم به تشکیل یک تیم فوتبال گرفتند. در روز ۲۵ اردیبهشت ۱۳۲۵، مهندس خمسی، مدیر کارخانه در جلسه‌ای با تأسیس باشگاه برق موافقت کرد. تیم فوتبال برق شیراز قدیمی‌ترین تیم فوتبال ایران می‌باشد. البته لازم است ذکر شود که در سال ۱۳۲۴ یک باشگاه دوچرخه سواری به نام دوچرخه سواران[۱] در تهران تأسیس شد که بعدها به باشگاه تاج تبدیل شد اما چون در ابتدا این باشگاه در زمینه فوتبال فعالیت نداشته‌است قدیمی‌ترین باشگاه فوتبال ایران برق شیراز محسوب می‌شود.

باشگاه برق کار خود را با سرپرستی نعمت‌اللهی و مربیگری بهادر قهرمان آغاز کرد. حمایتهای کارخانه و مدیریت آن از ابتدا غیرمالی بود، اما همان کمک‌ها نیز چندان دوام نداشت و پس از مدت کوتاهی قطع شد. پس از آن نعمت‌اللهی با سرمایه شخصی عهده‌دار نیازهای مالی باشگاه شد. با افزایش مشکلات مالی بهادر قهرمان پس از ۶ تا ۷ ماه از تیم کناره‌گیری کرد و مسئولیت مربیگری هم بر دوش نعمت‌اللهی افتاد.

دوران جام تخت جمشید (۱۳۵۷–۱۳۵۰)[ویرایش]

در سال ۱۳۵۶ برق شیراز با مربیگری عباس رضوی[نیازمند منبع] به عنوان بهترین تیم شهرستانی جام تخت جمشید دست یافت وبه عنوان پاداش به جام استقلال چین اعزام شد. در این جام تیمهای مقتدری ازجمله تیم ملی چین /مراکش/غنا/ مکزیک /فلیپین وبرق شیراز حضور داشتند که در نهایت تیم برق شیراز به عنوان سومی دست یافت. بردهای پر گل این تیم مقابل دو تیم پر طرفدار آنروزها یعنی تاج و پرسپولیس موجب شگفتی کارشناسان بود حال آنکه ناتمام ماندن لیگ در این سال موجب قطع شدن نوار پیروزی‌های لاله‌های نارنجی مقابل سرخابی پایتخت شده و در ادامه این تیم به دومین بحران از سه بحران بزرگ تاریخ خود پا گذاشت، بحران سال ۵۷ و سالهای نخست پس از انقلاب که با تلاش‌های حسن منجمی این تیم به حیات خود در فوتبال کاملاً دولتی شده پس از انقلاب در ایران ادامه داد.

Bargh Shiraz.jpg

دهه ۶۰ و ۷۰ (۱۳۷۹–۱۳۵۸)[ویرایش]

دهه هفتاد را دههٔ طلایی برق شیراز می‌دانند. سال‌هایی که بازیکنان بزرگی همچون داریوش یزدانی، رضا استواری، افشین پیروانی، مهدی شیری و... چهره قدرتمندی از فوتبال شیراز را به نمایش می‌گذاشتند کما این که در روزهای بازی برق در ورزشگاه ارتش شیراز هیچ جای خالی روی سکوها پیدا نمی‌شد.

این تیم در دههٔ هفتاد ۲ بار به فینال جام حذفی راه یافت و یک بار به قهرمانی دست یافت. درسال۱۳۷۴ برق با سردمداری جوانان برومند و باتجربه‌هایش در کنار ستاره ب چون و چرای انروزهای فوتبال ایران داریوش یزدانی ب فینال جام حذفی رسید ولی درفینال دربرابر تیم پرمهره استقلال تهران مغلوب شد وکاری از پیش نبرد. برق درسال بعد با پشت سرگذاشتن تیم‌های چون تراکتورسازی و پرسپلیس تهران در فینال جام حذفی به بهمن کرج پرستاره رسید. درتابستان داغ ۷۶ورزشگاه ارتش شیراز پذیرای بیش از بیست و پنج هزار تماشاچی برق بودتاجایی ک بر روی نورافکن‌ها ی ورزشگاه هام تماشاچیان نشسته بودند. بازی در وقت معمول و اضافه با تساوی ب پابان رسید. در ضربات پنالتی دروازه‌بان وقت برف، محمدرضامهربان کاری کرد کارستان، سه پنالتی اول بهمن توسط وی مهارسد و با گلشدن هرسه پنالتی برق، این تیم به مقام قهرمانی جام حذفی ایران رسید. در آن سال برق دردوراول با تیم پلیس عراق مواجه شد. بازی رفت درشیراز باتساوی به پایان رسید این تیم در جام باشگاه‌های آسیا به دلیل عدم همکاری دولت صدام فقط با ۱۳ بازیکن به عراق عازم شد و به توفیق نرسید و باشکست دربرابر پلیس ازاین رقابت‌ها حذف گردید. در آن زمان مصطفوی رءیس فدراسیون فوتبال ایران بود که رابطه بسیار بدی با تیم برق شیراز و مدیرانش داشت. مصطفوی تیم برق را فردای بازگشت از عراق وادار به بازی با استقلال کرد، آنروز در حالی که یاران برق به سختی به عدد ۱۱ می‌رسیدنند شکست سختی از استقلال خوردند و در سراشیب سقوط به دسته ۲ قرار گرفتند و در همان سال در حالی که نماینده ایران در آسیا بودند به دسته دو سقوط کردند. در سال ۱۳۷۸ باتکیه برجوانان خود همچون برادران عباسفرد، مهدی شیری، ناصرشیردل، محمد منصوری، محمد خلف مطوری، ایمان امین ستارزارع... دوباره به سطح اول فوتبال ایران بازگشتند.

سقوط از لیگ برتر ۸۸–۸۷ به لیگ دسته یک[ویرایش]

فصل باحضور ستاره‌هایی چون مهدی شیری ستارزارع برادران کریمیان و داریوش یزدانی آغاز گردید. درحالیکه برق درپایان هفته هفتم با شانزده امتیاز در رده اول جای داشت باجدایی برخی بازیکنان و اختلافات داخلی شد یدو عدم همکاری برق منطقه‌ای و مدیر عامل وقت مهندس مشفقیان درسراشیبی سقوط قرارگرفت ودرپایان فصل این تیم پس از کسب رتبه ۱۸ لیگ برتر، به لیگ دسته اول سقوط کرد

رتبه سوم لیگ دسته یک در سال ۸۸–۸۹[ویرایش]

تیم برق شیراز پس از کسب نتایج خوب پس از اولین سال سقوط به لیگ یک به علت کمبود یک امتیاز نسبت به تیم اول گروه و کمبود ۲ گل تفاضل نسبت به تیم دوم در جایگاه سوم قرار گرفت و از صعود دوباره به لیگ برتر بازماند.

امکانات باشگاه[ویرایش]

در ابتدا این تیم در زمین معروف محلهٔ سعدی شیراز بازی می‌کرد که سالمندان شیرازی خاطرات بسیار زیادی از این زمین دارند. پیش از انقلاب اسلامی در دهه پنجاه، باشگاه کنونی با امکانات استخر سرپوشیده، زمین چمن استاندارد، سالن‌های فوتسال وبدنسازی و زمین بسکتبال و والیبال در بلوار رازی ساخته شد که در زمان خود منحصربه‌فردترین امکانات در کشور برای یک تیم فوتبال محسوب می‌شد. بخشی از این امکانات در دهه هفتاد به باشگاه اضافه شد.

مجموعه افتخارات[ویرایش]

بهترین تیم شهرستانی بعنوان نماینده ایران در تورنمنت بین‌المللی دیوار بزرگ چین ۱۳۵۶

بهترین تیم شهرستانی و بهترین خط دفاع ۱۳۷۳

قهرمانی جام حذفی ۱۳۷۶

نایب قهرمانی جام حذفی ۱۳۷۵

قهرمان اولین دوره جام اتحادیه کشور ۱۳۷۹

بهترین نتیجه تاریخ تیم برق شیراز برد ۶ بر صفر برابر استقلال رشت (داماش کنونی)۱۳۸۰-استادیوم حافظیه وضعیف‌ترین نتیجه این تیم شکست ۷ بر ۲ مقابل پیکان تهران ۱۳۸۴-پیکانشهر به ثبت رسیده شده.

هواداران و هماوردان[ویرایش]

برق نسبت به تیم‌های همشهری‌اش در شیراز از محبوبیت بیشتری برخوردار است،[۲] اما در بیرون از شیراز چندان هوادار ندارد.[۳] فجر سپاسی رقیب برق است، اگرچه شهرآورد شیراز نسبت به دیگر شهرآوردهای فوتبال ایران حساسیت کمتری دارد.

مربیان[ویرایش]

مربیان پیشین[ویرایش]

 

بازیکنان[ویرایش]

بازیکنان دوران طلایی برق در اواسط دهه هفتاد، محمد رضا مهربانی، جمال ندافی، عباس سیمکانی، امین راستی، داریوش یزدانی، قاسم رحمان ستایش، محسن رنجبران، داریوش صبوری، جعفرجادری، غلامعلی بهشت آیین، احتشام ساسانی، محمد خلف مطوری، علی برز زارعی، علی میرزا استواری، بهرام شفیعی، مهریار شمس، محمود خرمزی، وحید مرادی، مجید آسمان بخش، برادران شیری.

افتخارات[ویرایش]

باشگاه برق شیراز در طول تاریخ خود تنها یک بار به قهرمانی جام حذفی رسیده‌است. این تیم درسال هفتادشش باغلبه بربهمن کرج به مقام قهرمانی دست یافت

منابع[ویرایش]

عمومی[ویرایش]

ویژه[ویرایش]

  1. استقلال تهران
  2. پژمان رهبر. «کوه یخ در شیراز». فوتبال میدیا. نت. بازبینی‌شده در ۲۹ آذر ۱۳۸۷. 
  3. عادل فردوسی‌پور. The great divide. . مجله وردساکر. ترجمهٔ رشید سعدلو، اکتبر ۲۰۰۸، صفحهٔ ۶۲ (ترجمه کامل مقاله به فارسی در خبرگزاری ایسنا). 
  4. «دو بار حضور پیاپی در فینال جام حذفی». وبگاه رسمی باشگاه برق شیراز. بازبینی‌شده در ۲۹ آذر ۱۳۸۷. 
  5. «برق کاپ قهرمانی جام حذفی را در کلکسیون افتخاراتش دارد». وبگاه رسمی باشگاه برق شیراز. بازبینی‌شده در ۲۹ آذر ۱۳۸۷. 

پیوند به بیرون[ویرایش]

پیشین:
پرسپولیس
جام حذفی
۱۳۷۶
نخستین قهرمانی
پسین:
برگزار نشد