زیمنس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
زیمنس
نوع شرکت سهامی عام
نماد معاملاتی FWBSIE
NYSESI
صنعت شرکت خوشه‌ای
بنا نهاده ۱۲ اکتبر ۱۸۸۷ (۱۸۸۷-10-۱۲)
(برلین، پادشاهی پروس)
بنیانگذاران ارنست فون زیمنس
دفتر مرکزی مونیخ، آلمان
محدودهٔ فعالیت جهانی
افراد کلیدی جو کایزر
(مدیر عامل اجرایی)
گرهارد کروم
(رییس هیئت مدیره)
محصولات تجهیزات مخابراتی
تجهیزات تولید برق
سیستم‌های خودکارسازی
تجهیزات نورپردازی
تجهیزات پزشکی
سیستم‌های ریلی
لوازم خانگی
سامانه اعلام حریق
خدمات فناوری اطلاعات
مهندسی پروژه و ساخت‌وساز
درآمد ۸۰٫۳۰ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[۱]
سود ناخالص ۵٫۳۹ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[۱]
سود خالص افزایش ۴٫۲۸ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[۱]
مجموع دارایی ۱۰۱٫۹۳ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[۱]
مجموع سهام ۲۸٫۱۱ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[۱]
کارکنان ۳۶۲٬۰۰۰ نفر (۲۰۱۳)[۱]
وب‌گاه www.siemens.com
ساختمان مرکزی زیمنس، در مونیخ

زیمنس، (به آلمانی: Siemens) شرکت خوشه‌ای آلمانی و چندملیتی است، که در سال ۱۸۴۷ توسط ارنست فون زیمنس در شهر برلین تاسیس شد. امروزه شرکت زیمنس در زمینه تولید تجهیزات مخابراتی و نورپردازی، لوازم خانگی، انواع قطار، تجهیزات تولید برق، سیستم‌های خودکارسازی،اتوماسیون صنعتی، تجهیزات پزشکی و سامانه‌های اعلام حریق فعالیت می‌کند.

عملیات شرکت زیمنس به چهار بخش اصلی انرژی، صنعتی، پزشکی و زیرساخت‌های شهری تقسیم می‌شود. هم‌اکنون شمار کارکنان زیمنس بالغ بر ۳۶۰ هزار نفر می‌باشد، که در ۱۹۰ کشور جهان اشتغال دارند. دفتر مرکزی این شرکت در شهر مونیخ، آلمان قرار دارد.

تاریخچه[ویرایش]

زیمنس در ۱۲ اکتبر سال ۱۸۴۷ توسط ارنست زیمنس تاسیس شده بود. وارنر این شرکت را در آغاز بنام Bauanstalt von Siemens & Halske در گارگاه خود افتتاح نمود. وارنر در سال ۱۸۴۸ نخستین و طولانی ترین خط تلگراف بین برلین تا فرانکفورت را ساخته و در سال ۱۸۵۰ برادر خود ویلیام زیمنس را به نمایندگی زیمنس در لندن گماشت. او پس از افتتاح نمایندگی در انگلستان، شروع به ساخت و راه‌اندازی خطوط و شبکه‌های مخابراتی در روسیه مشغول شد. در سالهای ۱۸۶۷ خط تلگراف بین لندن - کلکته را به پایان رسانید. در سالهای پس از این شرکت رشد و ترقی خود را با ساختن موتورهای برقی و لامپ ادامه داده و در سال ۱۸۹۷ نام شرکت از Bauanstalt von Siemens & Halske به (S&H) تغییر کرد. در سال ۱۹۱۹ شرکت زیمنس با همکاری دو شرکت دیگر به طور مشترک شرکت اوسرام OSRAM بنیان نهادند و در سال ۱۹۲۳ شرکت‌های فرعی و زیر مجموعه آن در ژاپن تأسیس گشت.

برنامه هسته‌ای ایران[ویرایش]

این شرکت در پیشبرد برنامه هسته‌ای ایران نیز مشارکت داشته‌است. در سال ۲۰۱۲ مقامات ایرانی اعلام کردند که در تجهیزات فروخته شده به ایران مواد منفجره‌ای جاسازی شده بود که در صورت نصب و راه‌اندازی این قطعات، منفجر می‌شدند .[۲] در همین رابطه علاءالدین بروجردی اعلام کرد دانشمندان ایران در بازرسی‌های پیش از نصب نهایی از این مواد منفجره آگاه شدند و آنها را خنثی کردند. در واکنش، شرکت زیمنس این دعاوی ایران را تکذیب کرد و اعلام کرد که بعد از انقلاب ۱۹۷۹ با برنامه هسته‌ای ایران هیچگونه همکاری نداشته‌است.[۳]

منابع[ویرایش]

منابع برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

  • Weiher, Siegfried von /Herbert Goetzeler (1984). The Siemens Company, Its Historical Role in the Progress of Electrical Engineering 1847–1980, 2nd ed. Berlin and Munich.
  • Feldenkirchen, Wilfried (2000). Siemens, From Workshop to Global Player, Munich.
  • Feldenkirchen, Wilfried / Eberhard Posner (2005): The Siemens Entrepreneurs, Continuity and Change, 1847–2005, Ten Portraits, Munich.

پیوند به بیرون[ویرایش]