ساسان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ساسان نام پدر بابک و پدربزرگ اردشیر بابکان و موبد نیایشگاه ناهید در استخر پارس بود. دودمان ساسانی از تبار او بودند و نام خود را از وی گرفتند.
در سنگنبشته کعبه زرتشت از وی با نام ساسانخدای نام برده میشود. گفتنی است که ساسانیان در سالهای پس از مرگ او، وی را به جایگاه ایزدان رسانده باشند، اگر چه واژه خدای در معنای سیاسی سرور و پیشوا را میرساند.
در کارنامه اردشیر بابکان نیز چند خوابی که اردشیر دیده با نیایش ساسان در پیوند بودهاست. همسر وی دختر یکی از پادشاهان سلسله ی بازرنگی بودکه دینگ نام داشت و در منابع اسلامی به نام(رام بهشت) شناخته شده است . پسر او ، بابک یا همان (پاپک) بود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- تورج دریایی، شاهنشاهی ساسانی، برگردان مرتضی ثاقبفر، نشر ققنوس. ISBN 964-311-436-8
پروفسور آرتور کریستین سن- ایران در زمان ساسانیان- ترجمه رشید یاسمی