شهرپیر
| شهرپیر | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | فارس |
| شهرستان | زرین‌دشت |
| بخش | ایزدخواست |
| مردم | |
| جمعیت | 8200 نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۰۷۸ متر |
| اطلاعات شهری | |
| پیش‌شماره تلفنی | 071-5374 |
| وبگاه | [۱] [۲] |
شهر شهرپیر یکی از شهرهای جنوبی ایران واقع در استان فارس است.
شهرپیر مرکز بخش ایزدخواست از توابع شهرستان نوپای زرین‌دشت استان فارس می‌باشد. در این بخش در سال ۱۳۸۲ خورشیدی زلزله‌ای رخ داد که بسیاری از خانه‌ها و مساکن آن را ویران شد.
مردم این شهر بیشتر به کارهای کشاورزی و دامداری مشغول هستند و از دیرباز بسیاری جهت کسب و پیشهٔ خود به خارج از کشور و کشورهای حوزه خلیج فارس سفر می‌کرده اند. خصوصاً کشور امارات متحده مورد توجه آنها بوده است. مناطق اطراف شهر بیابانی است و در جنوب شهر دریاچه فصلی وجود دارد و دشت برخون شرق آن را فرا گرفته که منطقه‌ای برای کشاورزی و دامداری است خصوصاً سالهای اخیر گاوداری بزرگ 3000 رأسی و مرغداری صنعتی در شرقی‌ترین نقطهٔ آن تاسیس شده است و آب انبارهای زیبا و قدیمی فراوانی در نقاط مختلف دشت برخون قرار دارد که زیباترین آن سه برکه است که در کنار رودخانهٔ روبن قرار دارد.
شمال آن را کوه فرا گرفته که از دنباله‌های رشته کوه زاگرس است. قلهٔ ماما چنگ از بلندترین قله‌ها و بام این شهر است.
یک خیابان اصلی با نام امام خمینی شرق و غرب این شهر کم عرض و طولانی را که به صورت خطی است به هم وصل می‌کند. بعد از زلزله سال ۱۳۸۲ در غرب شهر، شهرک ایثار با دو فاز(یک و دو ) بنا شد و جمعیت فراوانی را در خود جای داد که در شرق آن یک پارک جنگلی قرار دارد.
این منطقه به صورت یک دشت گسترده بوده و از اطراف به کوههایی کم ارتفاع منتهی می‌شود. اکثر مردم آن دامدار و کشاورز و همچنین شاغل در کشورهای عربی خلیج فارس هستند. هوای این بخش مانند مردم آن گرم بوده و در تابستان به 43 درجه سانتیگراد می‌رسد. کشاورزی این بخش به صورت دیم و فقط در سالهای با بارندگی مناسب امکان پذیر می‌شود. این بخش در جهت غربی شرقی کشیده شده و شیب عمومی آن به سمت جنوب است. گسل فعال شهرپیر از شمال آن عبور می‌کند. این شهر در حال حاضر دارای 8 هزارنفر جمعیت است که تمامی آنها فارس اصیل هستند امروزه این شهر با به وجود آمدن راه اصلی بندر عباس شیراز از انزوا خارج می‌شود و جزو مسیرهای اصلی استان محسوب می شود.
از نظر مهمان نوازی مردم این ناحیه نیز مثل اکثر جنوبی‌ها خون گرم هستند.از روستاهای این بخش می‌توان به مزایجان، درهشور، گلکویه، دهنو، پنچاه، بن دشت نام برد. از آثار دیدنی در شهر می‌توان به دریاچه فصلی شهرپر اشاره کرد. که در ایام نوروز پذیرای انبوه افراد این منطقه است .از آثار دیگر می‌توان به حمام قدیمی معروف به حمومک واقع در خیابان اصلی شهر نام برد که متأسفانه این بنا در حال تخریب است.از آثار دیگر قلعه مزایجان ، برکه سفید، قلعه بیات شهرپیر که از قدمت آن هیچ اطلاعاتی در دست نیست.
{ | اسامی شورای اسلامی شهر شهرپیر
| ۱- سید علی نقی شریفی تعداد آراء ۱۹۸۹ رأی
| ۲- عبدالمجید راستگو تعداد آراء ۱۴۰۱ رأی
| ۳- مرتضی علی پور تعداد آراء ۱۲۴۹ رأی
| ۴- مهدی برمون تعداد آراء ۱۲۰۵ رأی
| ۵- ابراهیم زینلی تعداد آراء ۱۰۸۰ رأی}
منابع[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
