کلیسا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
کلیسای شمعون در شهر حلب در کشور سوریه از قدیمی‌ترین کلیساهای جهان است.

واژه کلیسا(یونانی:εκκλησία به معنی گردهمایی) به اجتماع انسان‌هایی که با یک‌دیگر جمع شده‌اند؛ و عقاید مذهبی مشترکی دارند، اشاره می‌کند اما در اصطلاح به مکان عبادت مسیحیان اطلاق می‌شود. کلیسای کاتولیک رم، کلیساهای ارتدکس و کلیساهای انگلیکان دارای نظام اسقفی هستند؛ که در آن اختیارات کلیسا در دست اسقفها و روحانیون است. در کلیساهای جماعتی، مرجع نهایی تصمیم‌گیری در کلیسا جماعت محلی است. در کلیساهای مشایخی سیستم اداره کلیسا از طرف جماعت محلی به هیئت رهبران یا مشایخ واگذار می‌گردد و تصمیمات از طریق پارلمان و شورا اتخاذ می‌شود.

نمای داخلی یک کلیسا در بلژیک

کلیسای سن پتر در واتیکان، کلیسای سامبا در تفلیس، پایتخت گرجستان دومین کلیسای بزرگ جهان،[۱] کلیسای سن جان در نیویورک و کلیسای باسیلیسیا در ساحل عاج از بزرگ‌ترین کلیساهای جهان هستند. ایاصوفیه در استانبول کنونی در سال ۵۳۷ بزرگ‌ترین کلیسای جهان به شمار می‌رفت.

معماری داخلی یک کلیسا

کلیسا در ایران[ویرایش]

با توجه به همزیستی باستانی مسیحیان و ایرانیان زرتشتی و مسلمان، کلیساهای متعددی نیز در خاک ایران بنا شده است. قدیمیترین کلیسای ایران کلیسای مریم مقدس (به زبان محلی:ننه مریم) در ارومیه است.[۲]

کلیسای کانتور. این کلیسا در طی جنگ جهانی دوم در قزوین ساخته شده است.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم. تهران: روز نو، ۱۳۸۰. ۱۹۱۲. 
  • جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم. تهران: اساطیر، ۱۳۷۵. ۱۱۴. 

جستارهای وابسته[ویرایش]