میدان نفتی آب تیمور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

میدان نفتی آب­تیمور بین دو زون دگرریختی زاگرسی و عربی واقع شده و با توجه به اینکه ممکن است حاوی اطلاعاتی جهت اثبات برخورد دو زون باشد مطالعه لرزه­ای سه بعدی جامعی بر روی آن انجام گردیده است.

بخشی از این مطالعه، استخراج نشانگرهای لرزه­ای ساختمانی (Structural Seismic Attributes) از جمله First & Second Derivative Maps، Azimuth Maps، Variance Cube و Inversion بوده‌است. در نهایت، استفاده از این نشانگرها، پدیده­های ساختمانی تداخلی همچون Superimposed Folding و حوضه ساختمانی (Structural Basin) را در دماغه شمال غربی ساختمان نمایان ساخته‌است. بنابراین به نظر می­رسد در محدوده مورد مطالعه ساختمان­های عربی و زاگرسی تداخل نموده و یک کمربند دوباره چین­خورده (Refolding Belt) ملایم را تشکیل داده­اند. مطالعات تکمیلی ژئوفیزیک مخزن پتانسیل مخزنی نسبتا خوبی را در موقعیت ساختمانی جدید نشان می­دهد. اگر این ساختارها خصوصیات مخزنی خوبی داشته باشند، آینده اکتشافات هیدروکربنی زاگرس متحول خواهد شد.

برپایه مطالعه Pinch-out‌های سازند آغاجاری چین­خوردگی ساختمان رامین را به میوسن میانی نسبت می­دهیم در حالی که ساختمان اهواز در میوسن پایانی چین خورده‌است. پس از این دو، در آخرین فازهای دگرریختی زاگرس، ساختمان آب­تیمور در پلیو – پلئیستوسن شکل گرفته‌است و در این زمان است که ساختمان­های زاگرسی وارد محدوده تاقدیس­های قدیمی عربی می­گردند. در این حالت خطوط تراز ساختمانی در دماغه جنوبی ساختمان آب­تیمور و دماغه شمالی ساختمان دارخوین بسته نشده و بسمت یکدیگر متمایل می­گردند.

به نظر می­رسد تاقدیس آب­تیمور یک ساختمان بسیار ملایم شمالی – جنوبی را در دماغه شمال غربی خود پوشانده و متاثر کرده‌است. مقاطع طولی و عرضی لرزه­ای سه بعدی این موضوع را تایید می­کنند. مقاطع همچنین نشان می­دهند که هردو ساختار از نوع قائم یا Upright هستند.

برشی افقی از مکعب داده­های لرزه­ای است که با استفاده از تکنیک Inversion حاصل شده‌است. روند S۱ تداوم محور غربی ساختمان دارخویین و روند S۲ تداوم محور زاگرسی ساختمان آب تیمور را نشان می­دهد. در محل برخورد دو روند یک حوضه ساختمانی شکل گرفته‌است. در قسمت جنوبی این حوضه که محور S۱ غالب می‌گردد، ساختمان روند شمالی – جنوبی به خود گرفته‌است در حالی‌که در بخش شمالی و تاقدیس سوسنگرد روند S۲ غالب است و در محدوده بین این دو، آن گونه که در بخش جنوبی دماغه شمال غربی آب­تیمور مشاهده می­گردد، ساختمان بشدت دچار خمش شده و موقعیت­های جدید ساختمانی و پتانسیل­های جدید نفتی شکل گرفته­اند.

منابع[ویرایش]