فرامرز پسر رستم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرامرز[۱] از پهلوانان ایرانی در شاهنامهٔ فردوسی است. او پهلوان و فرزند رستم دستان بود. او سرانجام به دست بهمن پسر اسفندیار کشته شد.
کتاب فرامرزنامه که یکی از سرودههای رزمی ادبیات ایران است نزدیک به سده پنجم هجری کمتر از یکصد سال پس از شاهنامه فردوسی پیرامون پهلوانیهای «فرامرز» و نبردهایش سروده شده است. سراینده فرامرزنامه ناشناخته است.[۲]
از فرامرز در دیگر کتابهای پهلوانی و یا داستانهای منسوب به شاهنامه هم یاد شده است، مانند «برزونامه» که در آن یکی از کنشهای مهم او نبرد به جای رستم با برزو پسر سهراب بود. البته به روایت دیگر منابع، فرامرز به هندوستان رفت و به همراهی فرزندش جهانگیر در آنجا ماند. آنگاه با تیمور فرزند برزو همنشینی داشته و اورا راهنمایی کرده است.
فرامرز، در برهان قاطع فرآمرز یا «آمرزنده دشمن»، «پیش آمرزنده» خوانده شده است.
منابع[ویرایش]
- ↑ Djalal Khaleghi-Motlagh. «FARĀMARZ». ایرانیکا. بازبینیشده در ۵ مارس ۲۰۱۶.
- ↑ ««فرامرزنامه» منظومه تاریخی حماسی بعد از شاهنامه است». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ۷ آذر ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۴ بهمن ۱۳۹۲.
جستارهای وابسته[ویرایش]
|
|
این یک مقالهٔ خرد پیرامون شاهنامه است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |