سازمان بازرسی کل کشور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
جمهوری اسلامی ایران
Emblem of Iran.svg

سیاست و حکومت ایران


سازمان بازرسی کل کشور یکی از دستگاه‌های قوه قضائیه ایران است که به منظور اجرای اصل ۱۷۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تشکیل شده‌است. فعالیت سازمان بازرسی کل کشور زیر نظر رئیس قوه قضائیه انجام می‌گیرد. این سازمان امنیتی می‌باشد .

ناصر سراج رئیس و علی جعفری و رضا قاسملو معاونین کنونی این سازمان هستند.

نظارت و بازرسی به سه گونه انجام می‌پذیرد:

  • بازرسی مستمر: این بازرسی به صورت عادی و مداوم براساس سیاست‌ها و خط مشی کلی نظام انجام می‌پذیرد.
  • بازرسی فوق‌العاده: این بازرسی براساس ضرورت صورت می‌پذیرد.
  • بازرسی موردی: رئیس سازمان می‌تواند در مورد مشخصی بازرسی راه بیندازد.

سازمان بازرسی کل کشور در ۸۵ وزارتخانه، سازمان و دستگاه دولتی صندوق‌های ارتباطات در اختیار مردم قرار داده‌است.

تاریخچه[ویرایش]

در سال ۱۳۰۸ نظامنامه هیئت تفتیشه مملکتی و وظیفه مأموران دولتی به تصویب هیئت وزیران رسید. در سال ۱۳۱۵ خورشیدی با تصویب قانون اصلاح قسمتی از قانون اصول تشکیلات عدلیه، بازرسی کل کشور به ریاست وزیر دادگستری قرار گرفت و به موجب ماده ۶ آن، دفتر بازرسی کل کشور از دفاتر اختصاصی وزیر عدلیه شمرده شد. در سال ۱۳۳۷ به فرمان شاه بازرسی شاهنشاهی تأسیس شد ولی این بازرسی چون مجوز قانونی نداشت در سال ۱۳۴۱ به دستور دولت وقت تعطیل شد و بازرسی کل کشور تا سال ۱۳۴۷ وظایف قانونی خود ادامه داد.

در سال ۱۳۴۷ قانون تشکیل سازمان بازرسی شاهنشاهی مشتمل بر ۱۴ ماده و دو تبصره به تصویب مجلس رسید و برابر با این قانون اداره کل بازرسی کل کشور به اداره کل بازرسی وزارت دادگستری که وظیفه آن تنها رسیدگی به امور قضایی و اداری دادگستری بود تبدیل شد و دیگر وظیفه‌های اداره کل بازرسی کشور به سازمان بازرسی شاهنشاهی واگذار شد.

برابر ماده ۱ قانون، سازمان بازرسی شاهنشاهی زیر نظر شاه بود و نخست وزیر مسوول امور مربوط به این سازمان در دو مجلس شد و نیز تعیین رئیس سازمان به فرمان شاه بود.

رئیسان سازمان پس از انقلاب[ویرایش]

رئیس زمان ریاست
سیدمصطفی محقق داماد ۱۳۶۰-۷۳
سید ابراهیم رئیسی ۱۳۷۳-۸۳
محمد نیازی ۱۳۷۳-۸۷[۱]
مصطفی پورمحمدی ۱۳۸۷-۹۲
ناصر سراج تاکنون-۱۳۹۲


منابع[ویرایش]