سرود شاهنشاهی ، یکی از سه سرود رسمی کشور در دورهٔ پهلوی است. دو سرود دیگر یکی سرود پرچم و دیگری سرود ملی نام داشتند. آهنگ هر سه سرود یکسان و تفاوت فقط در شعر آنها بود.
در سال ۱۳۱۲ شمسی هنگامی که رضاشاه به دعوت آتاتورک قصد سفر به ترکیه را داشت، به انجمن ادبی ایران تکلیف کرد که برای ایران سرودی ملی تهیه نمایند تا در مراسم رسمی مورد استفاده قرار گیرد. همان روز هیئت رئیسه انجمن ادبی ایران با حضور شیخ الرئیس افسر ، ملک الشعرای بهار ، شیخ الملک اورنگ ، مرتضی میرزا قهرمان ، بدیع الزمان فروزانفر ، عبدالرحمن پارسا تویسرکانی ، سعید نفیسی و عباس فرات تشکیل جلسه داده و اشعاری در سه قسمت (سه بند) سروده شد که شیخ الرئیس افسر سراینده اشعار بند اول سرود شاهنشاهی و بند سوم سرود ملی سرود پرچم داوود نجمی مقدم نیز آهنگ آن را ساخت.
رضاشاه پس از شنیدن شعر شخصاً دو جای آن را اصلاح کرد. یکی آنجا که گفته بود: «از اجنبی جان می‌ستانیم» که رضاشاه گفت: «از دشمنان جان می‌ستانیم» و دیگر آنجا که گفته شده بود «شهنشه زنده بادا» که رضاشاه تغییر داد به «شاهنشه ما زنده بادا»[۱]
سرود شاهنشاهی
شاهنشه ما زنده بادا
پاید کشور به فَرَّش جاودان
کز پهلوی شد ملک ایران
صد ره بهتر ز عهد باستان
از دشمنان بودی پریشان
در سایه‌اش آسوده ایران
ایرانیان پیوسته شادان
همواره یزدان بوَد او را نگهبان
سرود پرچم
ای پرچم خورشید ایران
پرتو افکن به روی این جهان
یادآور از آن روزگاری
کآسود از برق تیغت هر کران
در سایه‌ات جان می‌فشانیم
از دشمنان جان می‌ستانیم
ما وارث ملک کیانیم
همیشه خواهیم وطن را از دل و جان
سرود ملی
بودیم و هستیم پیرو حق
جز حق هرگز نخواهیم از جهان
با شه‌پرستی مملکت را
داریم از دست دشمن در امان
ما پیرو کردار نیکیم
روشندل از پندار نیکیم
رخشنده از گفتار نیکیم
شد زین فضائل بلندآوازه ایران
جستارهای وابسته [ ویرایش ] پیوند به بیرون [ ویرایش ]
نشان‌ها
سرودها
فرهنگ
وابسته
.svg)
