جنگ داخلی لبنان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
جنگ داخلی لبنان
Martyrs Square 1982.jpg
میدان شهید در بیروت (۱۹۸۲)
زمان ۱۳ آوریل ۱۹۷۵ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۹۰
مکان لبنان
نتیجه اخراج سازمان آزادیبخش فلسطین از لبنان-کشتار فلسطینیان
جنگندگان
Logo of Kataeb Party.svg حزب فالانژ لبنان
Flag of Israel.svg اسرائیل

Flag of Palestine.svg سازمان آزادیبخش فلسطین
Flag of Lebanon.svg حزب‌الله لبنان
Flag of Iran.svg ایران
Flag of the Amal Movement.svg جنبش امل
فرماندهان
لبنان بشیر جمیل
لبنان امین جمیل
لبنان ساعد حداد
اسرائیل آریل شارون
اسرائیل مناخم بگین
سوریه حافظ اسد
فلسطین یاسر عرفات
لبنان نبیه بری
لبنان سید عباس موسوی
۱۲۰۰۰۰تا ۱۵۰۰۰۰نفر کشته شده

جنگ داخلی لبنان (در عربی: حرب أهلیة لبنانیة) نام مجموعه جنگ‌های داخلی و دخالت‌های نیروهای خارجی است که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ میلادی، در لبنان جریان داشت.

جنگ داخلی لبنان سرانجام با اخراج سازمان آزادی‌بخش فلسطین از لبنان متوقف شد.[۱]

تاریخچه[ویرایش]

پیر جمیل، بنیان‌گذار حزب فالانژ لبنان در سالروز تأسیس حزب در سال ۱۹۷۱ میلادی در بیروت.
نظامیان عضو سازمان آزادی‌بخش فلسطین در یک راهپیمایی در بیروت، ۱ ژانویه ۱۹۷۹ میلادی.

در فرودین ۱۹۷۵ میلادی، تنی چند از اعضای عضو سازمان آزادی‌بخش فلسطین به قصد ترور پیر جمیل مؤسس و رهبر حزب فالانژ لبنان به سوی کلیسایی متعلق به مسیحیان مارونی در شرق بیروت آتش گشودند. او از سؤقصد جان سالم به در برد، ولی این کار باعث مجموعه‌ای از اقدامات متقابل شد که در نهایت به جنگ داخلی ۱۵ ساله در لبنان منجر شد.

از وقایع مهم در جنگ داخلی لبنان می‌توان به کشتار اهالی دو اردوگاه پناهندگان فلسطینی در لبنان موسوم به «صبرا و شتیلا» اشاره کرد که در تاریخ ۱۶ سپتامبر تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲ میلادی، بوسیله شبه‌نظامیان فالانژ لبنانی و به انتقام ترور بشیر جمیل، رئیس جمهور لبنان و رهبر حزب فالانژ از فلسطینیان به وقوع پیوست.

مسیحیان مارونی عضو حزب فالانژ، بین ۷۰۰ تا ۳۵۰۰ نفر از فلسطینیان را به انتقام قتل بشیر جمیل کشتند.[۲]

دخالت‌های خارجی[ویرایش]

حکومت سوریه به رهبری حافظ اسد، یکی از عوامل مؤثر در ۱۵ سال جنگ داخلی لبنان به شمار می‌رفت.[۳]

با صدور قطعنامه ۴۲۵ شورای امنیت و ورود نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد، واحدهای ارتش اسرائیل در سال ۱۹۷۸ میلادی، از جنوب لبنان خارج شدند، اما گروه مسلح تشکیل‌شده‌ای از «مسیحی‌ها، دروزی‌ها و شیعه‌ها»[۴] به نام «ارتش جنوب لبنان» را بر جای خود گذاشتند و پول و اسلحه در اختیارشان قرار دادند تا منطقه‌ای که قبلاً تحت اشغال اسرائیل بود را، هم‌چنان در کنترل خود نگه دارند و نگهبان خاک اسرائیل در مقابل حملات فلسطینی‌ها بشوند.[۴] میلیشیای مسلح موسوم به «دولت آزاد لبنان» در آوریل سال ۱۹۷۹ میلادی، اعلام موجودیت کرد و تا مرز رودخانه لیتانی، یک محدوده هشتصد کیلومتر مربعی را تحت کنترل داشت.[۵]

در زمان جنگ داخلی لبنان، حزب‌الله لبنان به کمک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، تعلیم نظامی داده شده و تحت حمایت مالی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

جنگ ۱۹۸۲ لبنان

پانویس[ویرایش]