مجمع تشخیص مصلحت نظام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
مجمع تشخیص مصلحت نظام
Emblem of Iran.svg
نظام
نظام مشاوره (نظر)
سران
رئیس هاشمی رفسنجانی
از ۱۷ بهمن ۱۳۶۸
دبیر محسن رضایی
از ۲۲مهر۱۳۷۶
کرسی‌ها ۲۸
تجمع‌گاه
تهران، ایران
وبگاه
[۱]


کاخ مرمر تهران، مقر مجمع تشخیص مصلحت نظام
جمهوری اسلامی ایران
Emblem of Iran.svg

سیاست و حکومت ایران


مجمع تشخیص مصلحت نظام از نهادهای نظام جمهوری اسلامی ایران است که در سال ۱۳۶۶ خورشیدی و به فرمان سید روح‌الله خمینی در ساختار حقوقی نظام جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و بعدها در بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸ رسماً وارد قانون اساسی شد و جزء بی‌بدیل این قانون گشت. انگیزه اولیه در تاسیس چنین نهادی، ایجاد نقش میانجی بین مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان بود که در دهه اول انقلاب اسلامی ایران دچار اختلاف‌نظرها و تعارض‌هایی شده بودند. تعداد اعضای این مجمع ۴۴ نفر ثابت و ۱ نفر میهمان متناسب با موضوع آن جلسه است است که اعضای ثابت هر ۵ سال یکبار و از طریق حکم رهبر ایران انتخاب می‌شوند. ریاست این مجمع از ابتدای تاسیس رسمی تا به حال بر عهده اکبر هاشمی رفسنجانی بوده است .[۱][۲] و مقر مجمع در کاخ مرمر تهران می‌باشد.

سازوکار[ویرایش]

از تاریخ ۲۶ مرداد ۱۳۹۲ برای بررسی مصوبه‌هایی که بر خلاف شرع و قانون اساسی است و در مواردی که اختلاف بین مجلس و شورای نگهبان باشد جلسه‌های مجمع با دو سوم اعضا رسمیت پیدا می‌کند و با دو سوم اعضا هم مصوبات به تصویب می‌رسد. پیش از این حضور نیم + ۱ لازم بود.[۳]

تاریخچه[ویرایش]

این نهاد تا امروز ۶ دوره را پشت سر گذاشته‌است:

اعضای دوره ششم مجمع[ویرایش]

اعضای حقوقی:[۵]

  • رییسان سه قوه:
  • فقهای شورای نگهبان:

وظایف[ویرایش]

بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۸ وظیفه برای این مجمع در نظر گرفته شده است. ۴ وظیفه عمومی و مستمر و ۴ وظیفه در موقعیت‌ها و شرایط خاص و مقطعی.[۶]

چهار وظیفه عمومی:

۱-تشخیص مصلحت میان نظرات مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان

۲-تهیه و پیشنهاد پیش‌نویس سیاست‌های کلی نظام (جمهوری اسلامی) در اجرای بند ۱ اصل ۱۱۰ قانون اساسی

۳-حل معضلات نظام با ارجاع از سوی مقام رهبری

۴-اعلام نظر در مورد استفساریه‌های مربوط به مجمع تشخیص مصلحت نظام

چهار وظیفه مقطعی:

۱-مشاوره در اموری که رهبر ایران در اجرای اصل ۱۱۲ قانون اساسی به مجمع ارجاع می‌کند.

۲-در صورت فوت یا استعفا مقام رهبری یا عزل توسط مجلس خبرگان رهبری، تشکیل یک شورای ۳ نفره جهت رسیدگی امور تحت اختیار رهبر.

۳-تصویب مصوبات شورای رهبری ایران در صورت عزل، استعفا و یا فوت رهبر وقت.(در زمان وجود رهبر، این بررسی بر عهده شخص وی است)

۴-مشارکت در شورای بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بر اساس اصل ۱۷۷ قانون اساسی.

بودجه[ویرایش]

بر اساس تکلیف قانونی بودجه، دولت هر سال مبالغی را به مجمع تشخیص اختصاص می دهد که این رقم برای سال ۹۳ معادل ۲۵ میلیارد تومان و سال ۹۴ نزدیک ۳۰ میلیارد تومان بوده است.

نهادهای زیرمجموعه[ویرایش]

  • مرکز تحقیقات استراتژیک با هدف تدوین و تنظیم استراتژی برای جمهوری اسلامی ایران در ابعاد گوناگون، در سال ۱۳۶۸ تشکیل گردید. وظیفه این مرکز انجام مطالعات استراتژیک در زمینه‌های مختلف بین‌المللی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی، فرهنگی و اجتماعی می‌باشد.[۷]
  • دبیرخانه مجمع مسئولیت پشتیبانی ستادی و کارشناسی مجمع را بر عهده دارد. دبیری مجمع بر عهده محسن رضایی است.

تشخیص مصلحت پیش ازتصویب قانون اساسی؟[ویرایش]

درآن زمان ریاست وقت مجلس شورای اسلامی طی نامه‌ای از روح‌الله خمینی درخواست کرد که راه حلی ارائه دهد. وی طی نامه‌ای به مجلس اجازه داد تا موارد مصلحتی را با بااکثریت اعضا نمایندگان وقید موقت به تصویب برسانند و چنین شد تا زمان اصلاح قانون اساسی و پیش بینی مجمع درآن[۸]

منابع[ویرایش]

  1. http://blogylaw.com
  2. اصل 113 قانون اساسی
  3. «محسن رضایی: مصوبات مجمع تشخیص مصلحت نظام از این پس با حضور دو سوم اعضا». ارادهٔ ملی، ۲۶ مرداد ۱۳۹۲. 
  4. سخندان، حسین. «مردان مصلحت». روزنامه شرق، ۱ بهمن ۱۳۹۰. 
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ انتصاب اعضای جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام؛ ریاست مجدد هاشمی همشهری آنلاین
  6. هدیه‌لو، مریم. «مجمعی برای تشخیص مصالح نظام». جام‌جم آنلاین. ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۱. بازبینی‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۲. 
  7. آشنایی با مرکز تحقیقات استراتژِیک مجمع تشخیص مصلحت نظام همشهری آنلاین
  8. http://www.entekhab.ir/fa/news/297119/

پیوند به بیرون[ویرایش]