ارمنی‌های آمریکا
ردیف ۱ام: روبن مامولیان • آرشیل گورکی • ویلیام سارویان • راس باغداساریان، سینیور
ردیف ۲ام: پل رابرت ایگناتیوس • جک کورکیان • جرج دکمجیان • آلکس مانوکیان ردیف ۳ام: شر • مونته ملکونیان • جیمز پی باگیان • وارتان گریگوریان ردیف ۴ام: آندره آغاسی • رافی هووانیسیان • سرژ تانکیان • دارون عاجم‌اوغلو |
|
| کل جمعیت | |
|---|---|
| ۴۸۳٬۳۶۶ (۲۰۱۱ ACS) ۸۰۰٬۰۰۰ — ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ (برآورد) ۰٫۱۵–۰٫۵٪ از جمعیت ایالات متحده |
|
| مناطق با جمعیت قابل توجه | |
|
|
|
| زبان‌ها | |
| زبان ارمنی • North American English | |
| دین | |
| مسیحیت (عمدتاً کلیسای حواری ارمنی، کلیسای کاتولیک ارمنی & Evangelical اقلیت); بی‌دین |
ارمنی‌های آمریکا (ارمنی: ամերիկահայեր) به شهروندان و دارندگان اقامت دائم ایالت متحده آمریکا با پس زمینه قومی ارمنی گفته می‌شود. آنها دومین جامعه دیاسپورای ارمنی پس از ارمنی‌های روسیه می‌باشند. هزاران تن از ارمنیان به دنبال کشتار حمیدیه (میانه دهه ۱۸۹۰) و نسل‌کشی ارمنی‌ها (۱۹۱۵) در امپراتوری عثمانی در ایالات متحده ساکن شدند.
پیشینه مهاجرت مردم ارمنی به آمریکا را کشورهای ارمنستان، ایران، سوریه، عراق و لبنان تشکیل می‌دهند. طبق ۲۰۰۰ جمعیت ارمنی‌های آمریکا ۳۸۵٬۴۸۸ نفر بود. در سرشماری ۲۰۱۱ میلادی جمعیت ارمنی‌های اهل ایالات متحده آمریکا با ۴۰ درصد رشد به ۴۸۳٬۳۶۶ نفر رسیده است.[۱][۲] بالاترین درصد تراکم ارمنی‌های آمریکا در منطقه لس‌آنجلس بزرگ می‌باشد.
شبکه‌های تلویزیونی AABC،[۳] USArmenia TV[۴] و روزنامه «آسبارز» Asbarez.com[۵] از جمله رسانه‌های سمعی و بصری معروف ارمنی‌های آمریکا می‌باشد.
محتویات
پیشگامان ارمنی[ویرایش]
اولین ارمنی معروفی که به آمریکا مهاجرت کرده شخصی موسوم به «مارتین ارمنی» (Martin the Armenian) بود. او در سال ۱۶۱۸ میلادی هنگامی که شهر جیمزتاون، ویرجینیا تنها مستعمره‌ای یازده ساله بود به آنجا رسید. چند ارمنی نیز گزارش شده که در سده‌های هفدهم و هجدهم به آمریکا آمدند اما آنها عمدتاً به عنوان فرد، وارد آمریکا شدند و نه شکلی از جامعه ولی تعدادی از ارمنیان داوطلبانه در ارتش آمریکا در طی جنگ داخلی این کشور شرکت نمودند. سه دکتر ارمنی به نام‌های «سیمون میناسیان»، «کاراپت گالستیان» و «بارونیک ماتِووسیان» در بیمارستانهای ارتشی در فیلادلفیا، پنسیلوانیا خدمت نموده و تلاشهای آنها در نشریات ارمنی در امپراتوری‌های عثمانی و روسیه گزارش شده است.
اولین موج مهاجرت[ویرایش]
در سال ۱۸۷۰ تعداد ارمنیان ساکن ایالات متحده تنها ۶۹ نفر بوده است. اولین ارمنیانی که در قرن نوزدهم به ایالات متحده آمدند دانش آموزانی از ارمنستان غربی بودند که در پی تحصیلات عالیه به این کشور آمده بودند. پیش گام این حرکت «خاچاطور وسکانیان» یاد شده است که در ایالات متحده مانده و بعداً رئیس «پرس کلوب نیویورک» شد.
موج دوم مهاجرت[ویرایش]
تعدادی از مهاحرت‌های ارمنیان به ایالات متحده در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ صورت گرفت که در آنها به طور قابل ملاحظه‌ای زندانیان سیاسی شوروی در جنگ بودند که بعد از آزادی از اردوگاه آلمان نازی (به عنوان پناهنده) به ایالات متحده مهاجرت نمودند؛ ولی موج واقعی دوم مهاجرت تا زمان آغاز اصلاحات مهاجرت در دههٔ ۱۹۵۰ که به آنها اجازه مهاجرت را داد آغاز نشد که بر اساس این اصلاحات، ارمنیان یک بار دیگر و به عنوان بار دوم از بخش‌های گوناگون دیاسپورای قدیمیشان در جهان و نیز از جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی به ایالات متحده مهاجرت کردند.
توزیع جمعیتی[ویرایش]
- کالیفرنیا و ایالات غربی
کالیفرنیا دارای وسیع‌ترین جمعیت ارمنی و ایرانی آمریکا است. اولین ارمنی که به کالیفرنیا رسید «روبن میناسیان» بود که به نام (نورمارت- Normart) به زبان ارمنی به معنی «مرد جدید» هم در ارمنستان شناخته می‌شد. او در ۱۸۷۴ در شهرستان فرسنو، کالیفرنیا اقامت گزید. اولین ارمنی ای که به قصد اقامت به آمریکا آمدند خانواده «سِروبیان» بودند که در سال ۱۸۸۱ به فرسنو آمدند. با وجود این بعد از گذشت شانزده سال در سال ۱۸۹۷ تعداد ارمنی‌های در شهر فرسنو به ۳۲۹ نفر رسید در سال ۱۹۲۰ ارمنیان شروع به حرکت از مناطق روستائی به شهرهایی نظیر لس آنجلس نمودند در ۱۹۳۰ ارمنیان در کالیفرنیا بیشترین جمعیت را داشتند. عمده‌ترین تمرکز جمعیتی ارمنی‌های آمریکا در شهر گلندیل (کالیفرنیا) است که ۲۶/۲٪ از ساکنین خود از لحاظ هویتی در آمار سال ۲۰۰۰ آمریکا خود را ارمنی معرفی کردند.
- فرسنو
اولین ارمنی در سال ۱۸۷۶ به فرسنو رسید او در خاطراتش نوشته بود که انتظار دیدن یک بهشت را داشت اما او بیابان بکر و گرمی را دید که بیشتر شبیه به جهنم بود. او دو سال بعد به فیلادلفیا بازگشت با وجود این او اولین ارمنی بود که پا به کالیفرنیا گذاشت نام واقعی او «ماردیروس یانیکیان» بود، اما احتمالاً او به بازرس (Ellis Island) می‌گفت «نور مارت اِم» یعنی «نام من نورمارت» است بنا براین او می‌شد فرانک نورمارت. به حساب «هاگوپ نیشیکیان» در ۱۸۹۷ حدود ۳۲۹ ارمنی در فرسنو بوده‌اند.
نگارخانه[ویرایش]
-
جرج دکمجیان،سیاست‌مدار ارمنی و حزب جمهوری‌خواه ایالات متحده آمریکا
-
کاپیتان (سرباز)،ارمنی ویگدور ماغاکیان،به همراه سرباز ژاپنی و خانواده اش در سال ۱۹۴۴ میلادی در جزیره سایپن
-
کلیسای ارمنی سال ۱۸۹۱ میلادی در ووستر، ماساچوست
-
کلیسای وارطان مقدس در نیویورک
-
یک خانواده ارمنی در بوستون، ماساچوست سال ۱۹۰۸ میلادی
-
ارنست درویشیان سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا در دوران جنگ جهانی دوم.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «"Total ancestry categories tallied for people with one or more ancestry categories reported 2011 American Community Survey 1-Year Estimates"». United States Census Bureau، 22 December 2012.
- ↑ Bittman, Mark. «This Armenian Life». New York Times، 4 July 2013.
- ↑ . http://aabc.tv/.
- ↑ . http://www.usarmeniatv.com/.
- ↑ . http://asbarez.com/.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
