گریگور روشنگر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
گریگور روشَنگَر مقدس
St Gregory the Illuminator (Krikor Lusavoric).jpg
پاتریارک کلیسای حواری ارمنی
زادروز ح. ۲۵۷
ارمنستان بزرگ
درگذشت ح. ۳۳۱
ارمنستان بزرگ
محترم شمرده‌شده در کلیسای حواری ارمنی و تمامی کلیسای ارتدوکس شرقی
کلیسای کاتولیک، خصوصاً کلیسای کاتولیک شرقی
کلیسای ارتدکس شرقی
Anglican Communion
جشن کلیسای مسیحی ارمنی ۹ ژوئن ; کلیسای ارتدوکس شرقی و کلیسای کاتولیک رومی, ۳۰ سپتامبر
قدیس حامی ارمنستان
گریگور روشَنگَر مقدس
پاتریارک ارمنیان (جاثلیق کل ارمنیان)
کلیسا کلیسای حواری ارمنی
Enthroned ۳۰۲
اPapacy ended ۳۲۵
پس‌از آریستاکس کاتولیکوس (۳۳۳–۳۲۵م)
مشخصات فردی
ملیت ارمنی
مذهب مسیحیت

گریگور روشَنگَر (به ارمنی: Գրիգոր Լուսավորիչ، تلفظ: گریگور لوساوریچ)، (زادهٔ حدود ۲۵۷ میلادی)، نخستین رهبر دینی ارمنیان بود. در نتیجهٔ کوشش او، تیرداد سوم ارمنستان در سال ۳۰۱ میلادی، مسیحیت را دین رسمی کشور اعلام کرد و ارمنیان را به این آیین نو فراخواند.

زندگینامه[ویرایش]

گریگور، پسر آناک از «دودمان پارتیان» ارمنی بود. او از شهرستان «پاهلاو» و سرزمین پارتها برخاسته از خاندان سورن و اشکانی بود. گریگور در سزاریا، با آیین مسیحیت آشنا می‌شود و به مسیحیت می‌گرود. او زبان‌های سریانی و یونانی را می‌آموزد. سپس با دوشیزه‌ای مسیحی به نام «مریم»، دختر «داویت»، یکی از سالاران آن دیار، ازدواج می‌کند و دارای دو پسر شد. پسران او ورتانس و آریستاکس نام داشتند.

تیرداد سوم ارمنستان پسر خسرو دوم، در سال ۲۸۷ میلادی بر تخت پادشاهی ارمنستان نشست. آنگاه گریگور، برای خدمت به او به دربار اشکانیان ارمنی رفت، اما به سبب گرایشی که به دین مسیح داشت، از تیرداد رنج و آزار بسیار دید و به فرمان او سیزده سال در سیاه‌چالی به نام صومعه خور ویراپ در دامنه کوه آرارات زندانی کرد. تیرداد به سبب کفر، خود به دردی سخت جانکاه گرفتار آمد. روزی فرشتهٔ خداوند به خواب خواهر پادشاه آمد و او را پیام داد که تنها یک تن می‌تواند این درد را درمان کند، و او همانا گریگور زندانی است. پس، یکی از بزرگان ارمنی را به آن سیاه چال فرستادند تا چنانچه گریگور زنده مانده باشد، او را به دربار آورند. گریگور مقدس را، که به حکم پروردگار زنده مانده بود، از سیاه چال بیرون آوردند و به همراه انبوه مردمان به واغارشاپات، پایتخت ارمنستان، بردند.

پس از آزادی گریگور مقدس، پادشاه و بزرگان از او طلب بخشش کردند تا از گناه آنان بگذرد. آنگاه گریگور مقدس، موعظه آغاز کرد و از رحمت پروردگار سخن گفت و مردم را به شناخت خداوند خواند و گفت:

«اینک او را بشناسید، کسی که شما را از تاریکی به روشنایی پرتو شکوهمند خویش فراخواند. به عرش مواهب او نزدیک شوید و از او بخشایش جویید و از آلودگی و بدی و کفر زدوده شوید. جسم خود را با آب زندگی شست‌وشو دهید و سزاوار پوشیدن جامهٔ درخشان افتخار گردید.»

گریگور در سال ۳۰۲ میلادی به مقام روحانی و رهبری کلیسای ارمنستان منصوب شد.

گریگور به هر جا که می‌رسید، معابد و پرستشگاه‌های خدایان اساطیری ارمنی را ویران می‌کرد. او پرستشگاه‌های کهن ارمنی، از جمله پرستشگاه واهاگن و آستقیک را توسط سپاه ارمنستان تخریب کرد و به جای آن‌ها، کلیسا بر پا داشت. مدرسه‌هایی بنیاد نهاد و کودکان خردسال را برای آموزش زبان‌های یونانی و سریانی، که زبان‌های کلیسای ارمنی آن زمان بودند، به آنجا گسیل داشت. چندی پس از آن، به سال ۳۱۳ میلادی، قیصر کنستانتین یکم در پیروی از مسیحیت را در روم آزاد گذاشت.

گریگور مقدس پسرش، «آریستاکس کاتولیکوس»، را به جانشینی خود گماشت و خود برای عبادت و نیایش به «کوه سبوه» رفت و در غار «مانیا آرک» در شهرستان داراناقی به عبادت پرداخت. او پس از چندی در همان غار در گذشت.

تقویم میلادی[ویرایش]

نام دیگر و یا شاید نام اصلی تقویم میلادی نیز، تقویم گریگوری است.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • تاریخ کلیسای ارمنی، نگارش دکتر ادیک باغداساریان، تهران ۱۳۸۰. شابک:۲–۰۷۴۵–۰۶–۹۶۴
  • نقش کلیسای ارمنی درتداوم و استمرار هویت ارمنیان، نویسنده: دکتر فرحناز توکلی، فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره ۵۲ - سال چهاردهم - تابستان ۱۳۸۹
  • آگاتانگقوس، تاریخ ارمنیان، ترجمهٔ گارون سارکسیان، انتشارات نائیری، تهران، ۱۳۸۰.
  • ملکمیان، لینا. کلیساهای ارامنه ایران. چاپ دوم. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی با همکاری مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدنها، ۱۳۸۰. ISBN 964-5799-36-8.