کلکچال
کُلَک‌چال نام یکی از کوه‌های شمال تهران است.
ارتفاع قلهٔ کلکچال از سطح دریا، در حدود ۳۳۵۰ متر است.[نیازمند منبع]
به اعتقاد برخی از مردم، کلکچال خانهٔ دیو سپید در ادبیات فارسی بوده‌است[نیازمند منبع]، ولی برخی دیگر کلکچال آمل را خانهٔ دیو سپید می‌دانند.[نیازمند منبع]
در منظومه حماسی شبرنگ‌نامه[نیازمند منبع]، که در سده هفتم هجری و درباره رزم رستم با شبرنگ فرزند دیو سپید سروده شده[نیازمند منبع]، از نخستین نبرد رستم و شبرنگ در کُلَک‌چال، سخن رفته‌است.[نیازمند منبع]
| چو پا بر فراز کلک چال کرد | ز چنگ تهمتن رها یال کرد | |
| گریزان شده پور دیو سپید | تهمتن به رخش اندر آمد چو شید |
کُلَک‌چال را یخچال پربرف هم معنی کرده‌اند.[نیازمند منبع]
پناهگاه[ویرایش]
پَناهگاه کُلَک‌چال، یکی از پناهگاه‌های کوهنوردی در شمال تهران است.
ارتفاع این پناهگاه از سطح دریا، ۲۶۰۰ متر است. این پناهگاه سه مسیر دسترسی دارد: بوستان جمشیدیه، گلاب‌دره و دره وزباد. پناهگاه دارای تأسیسات آب و برق است و زیر نظر وزارت آموزش و پرورش اداره می‌شود. همچنین این مجموعه دارای چندین ردیف درختکاری بوده و امکاناتی از قبیل استخر، مسجد، بوفه، سرویس بهداشتی و غیره را دارا می‌باشد. نام دیگر این مجموعه اردوگاه دانش‌آموزی شهید باهنر است.
این پناهگاه در سال ۱۳۳۹ و توسط سازمان پیشاهنگی ایران ساخته شد. در روی برج سفید آن، نام گروه‌های پیش‌آهنگی به چشم می‌خورد.
می‌توان از راه پیازچال، در پایان بهار، از کُلَک‌چال به دیگر پناهگاه‌های کوهنوردی مانند شیرپلا عزیمت نمود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
|
||||||
