ساز کوبه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
زنگ‌های باستانی در چین، نوعی ساز کوبه‌ای در قرن ۶ پیش از میلاد

ساز کوبه‌ای یا پِرکاشِن به هر سازی گفته می‌شود که ازطریق ضربه، تکان، سایش، خراش و یا هر عمل دیگری که منجر به نوسان شود، تولید صدا کند. وظیفهٔ اصلی سازهای کوبه‌ای معمولاً اجرای ضرب (ریتم) در متن آهنگ است ولی توانایی اجرای ملودی را هم دارد. این ساز احتمالاً پس از صدای انسانی قدیمی‌ترین نوع ساز است. سازهای کوبه‌ای را کلاً می‌توان به دو دستهٔ سازهای کوبه‌ای با کوک معین مثل زیلوفون و سازهای کوبه‌ای با کوک نامعین مثل انواع طبل تقسیم کرد.

تاریخچهٔ سازهای کوبه‌ای به هزاران سال پیش برمی‌گردد.

چوب‌ها و مضراب‌های سازهای کوبه‌ای

انواع سازهای کوبه‌ای[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]