امپراتوری خمر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
Khmer Empire
Kambujadesa Kingdom
Kampuchea
កម្វុជទេឝ

802–1431
900 AD
Red: Khmer Empire
Light Green: Haripunjaya
Yellow: چامپا
پایتخت Yasodharapura
Hariharalaya
آنگکور
زبان‌(ها) زبان خمر
زبان سانسکریت
دین هندوئیسم
مهایانه
ترواده
دولت پادشاهی مطلقه
King
 - 802–850 Jayavarman II
 - 1113–1150 Suryavarman II
 - 1181–1218 Jayavarman VII
 - 1393–1463 Ponhea Yat
دوره تاریخی Middle Ages
 - Enthronement of Jayavarman II 802
 - Siamese invasion 1431
مساحت
۱٬۲۰۰٬۰۰۰کیلومترمربع (۴۶۳٬۳۲۳مایل‌مربع)
جمعیت
 - حدود 1150 ۴٬۰۰۰٬۰۰۰ 
امروزه بخشی از

مختصات: ۱۳°۲۶′ شمالی ۱۰۳°۵۰′ شرقی / ۱۳.۴۳۳° شمالی ۱۰۳.۸۳۳° شرقی / 13.433; 103.833

امپراتوری خمر یکی از حکومت‌هایی است که بین سده‌های ۹ تا ۱۲ میلادی در جنوب شرقی آسیا وجود داشت. امپراتوری قدرتمند خمر اساساً از سرزمین کامبوج کار خود را آغاز کرد اما با گسترش، بخش‌های زیادی از جنوب شرقی آسیا شامل تایلند، ویتنام، لائوس، میانمار و مالزی کنونی را نیز در برگرفت.

شهر انگکور در کامبوج مهمترین شهر به جای مانده از این امپراتوری است.

تمدن خمر که زمانی یکی از بزرگترین امپراتوری‌های جنوب شرق آسیا محسوب می‌شده، منطقه‌ای شامل کامبوج امروزی تا لائوس، ویتنام، میانمار و مالزی را دربر می‌گرفته است و امروزه این امپراتوری را با نام پایتختش یعنی شهر آنکگور می‌شناسند. تاریخ امپراتوری خمر به سال ۸۰۲ پس از میلاد بازمی‌گردد و به جز تعدادی سنگ نبشته، هیچ اثر نوشتاری از آن به جای نمانده، به همین دلیل دانش ما از این تمدن از تحقیقات باستان‌شناسی، حجاری‌های روی دیوارهای معابد و گزارش خارجیانی همچون چینیان برگرفته شده است. خمرها به آیین هندو و بودیسم معتقد بودند و معابد، برج‌ها، ساختارهای پیچیدهٔ دیگری از جمله آنکگور وات را سبهعنوان پیشکشی برای خدای ویشنو ساخته بودند. احتمال می‌رود حملات بیگانگان، مرگ در اثر طاعون، بحران‌های مدیریت آب که بر محصول برنج تأثیر می‌گذاشت، و نزاع بر سر قدرت میان خانواده‌های سلطنتی باعث از میان رفتن این امپراتوری و در نهایت تسلیم شدن آنان در برابر تایلندیان در سال ۱۴۳۱ پس از میلاد شده باشد.[۱]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]