ایران و سلاح‌های کشتار جمعی

نوشتار(های) وابسته: برنامه هسته‌ای ایران

ایران و سلاح‌های کشتار جمعی یکی از موضوعاتی بوده که همواره از علل اختلاف و درگیری جمهوری اسلامی ایران با برخی دولت‌های غربی بوده است. دولت ایران از سوی کشورهای غربی مکرراً متهم به تلاش برای تولید تسلیحات میکروبی، شیمیایی و هسته‌ای می‌شود. دولت ایران ضمن یاد آوری اینکه در جنگ با عراق با وجود آنکه بزرگترین قربانی تسلیحات شیمایی عراق بود، متقابلاً از این تسلیحات استفاده نکرده‌است، این اتهام را رد می‌کند. همچنین علی خامنه‌ای رهبر ایران تولید سلاح‌های کشتار جمعی را حرام شرعی دانسته‌است.

جنگ‌افزارهای هسته‌ای

در دوران پهلوی

به گفته اسدالله علم، شاه ایران همواره (بطور پنهانی) خواهان دستیابی کشورش به تسلیحات هسته‌ای جهت تجهیز نمودن ایران به سپر دفاعی در منطقه بود. محمدرضا پهلوی در سال ۱۹۷۵ گفته بود که ایران رسماً قصد ساخت تسلیحات هسته‌ای را ندارد، اما چنانچه کشورهای منطقه اقدام به ساختن آن کنند، تصمیم خود را ممکن است عوض کند. در دهه ۱۹۷۰ در طی جلسه‌ای بین شاه ایران و هنری کسینجر، کسینجر به شاه پیشنهاد خرید هر سلاحی از آمریکا را می‌دهد. شاه بلافاصله درخواست خرید UGM-27 Polaris که یک موشک با قابلی حمل کلاهک اتمی است را مطرح می‌کند. کسینجر مجبور می‌شود از پیشنهاد اولیه خود عدول کند و پیشنهاد خود را تصحیح کند: «هر جنگ‌افزاری به‌جز سلاح اتمی»

پروژه شکوفه

مذاکرات ارتشبد طوفانیان و آریانا با مقامات نظامی اسراییل

ایران و اسراییل در ۱۳۵۵ طرحی موسوم به پروژه شکوفه را آغاز کردند که بر اساس آن مشترکا بر روی ساخت موشک هایی با قابلیت حمل کلاهک هسته ای همکاری می کردند. قرار بود این پروژه از دید آمریکا که مخالف تسلیح ایران به این تسلیحات بود نیز مخفی بماند و ایران مبالغ هنگفتی (۲۸۰ میلیون دلار) در این پروژه سرمایه گذاری کرد. اسناد این همکاری توسط دانشجویان پیرو خط امام و بر اساس اسناد بجا مانده از دیپلمات های اسراییلی در دهه شصت برای اولین بار افشا شد.تکنولوژی از سوی اسراییل و سرمایه از وی ایران تامین می شد ؛اما چهار دهه بعد یک مقام بلند پایه اسراییلی گفت که در این پروژه عملا سر ایران کلاه گذاشته شده است آنچه به ایران تحویل شد و در پایگاههای موشکی ایران نظیر سیرجان آزمایش شد موشک های با تکنولوژی قدیمی بوده و اسراییل با سرمایه ایران برنامه موشکی خود را در خاک اسراییل توسعه داده است.

پس از انقلاب سال ۵۷

David Segal در مقاله ای که در روزنامه واشنگتن پست در سال ۱۹۸۷ نوشته مدعی است در سالهای اول انقلاب سال ۵۷، به فریدون فشارکی، که از مقامات و اساتید اقتصاد بود، دستورهایی داده شد که به محمد بهشتی، که در آن زمان یکی از مشاورین آیت‌الله خمینی بود، نسبت داده شده‌است:

وظیفه شماست که بمب اتمی را برای حزب جمهوری اسلامی بسازید.

اما فریدون فشارکی که فرزند آیت الله محمدحسین فشارکی می باشد دکتری خود را در رشته اقتصاد گرفته و اساسا هیچ تخصصی در زمینه انرژی هسته ای ندارد چه رسد به کاربرد نظامی آن که بمب اتم بسازد یا برای چنین کاری دستگیر و احضار شود و از مقاات حکومت پهلوی نیز نبوده است بلکه بدلیل تخصص در زمینه نفت ریاست یک کنفرانس مربوط به صنعت نفت در ایران را بر عده داشته، او در کنار برخی هنرمندان هوادار ایران همچون محمود فرشچیان عضو شورای آمریکا-ایران و رییس هیئت مدیره FACTS Global Energy است که در زمینه نفت و گاز فعالیت می کند. وی هیچگاه از ایران هم فرار نکرده بلکه از ابتدای انقلاب تا کنون بطور پیوسته به ایران رفت و آمد داشته و با مطبوعات و رسانه های ایران و از جمله وبسایت های وابسته به وزارت نفت مصاحبه و مشاوره دارد. در سال ۱۳۹۳ وی حتی بعنوان سخنران در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام حضور یافته است.

فشارکی در مصاحبه با گرت پورتر در کتاب بحران ساختگی: داستان ناگفته هراس از ایران هسته‌ای گفته است :« نویسنده گزارش واشنگتن پست با او تماس گرفته اما آنچه که در گزارش خود نوشته، ساخته و پرداخته‌ی خودش است و با وجود اصرار فشارکی، واشنگتن پست تنها اشاره ای کوچک به تکذیب وی کرده است.»

سخنان مشابهی (خطاب به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۹۸۸) نیز به هاشمی رفسنجانی نسبت داده شده است.

Mattityahu Peled ژنرال اسراییلی مدعی است که در سپتامبر سال ۱۹۸۵، وزرای خارجه ایران، سوریه و لیبی اعلام کردند که کشورهایشان بمنظور مقابله با اسرائیل بایستی تسلیحات هسته‌ای تولید کنند. و در سالهای بعد از جنگ ایران و عراق گزارش‌های منتشر گشت که حاکی از همکاریهای ایران و کره شمالی برای تحصیل فناوری تسلیحات هسته‌ای بودند.

رد اتهام ساخت سلاح هسته‌ای توسط جمهوری اسلامی ایران

با اینحال بسیاری از مراجع و رهبران ایران، اتهامات فوق را مردود دانسته، و تولید اینگونه سلاح‌ها را مغایر با اسلام دانسته‌اند.

علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران بارها این موضوع را رد کرده‌است. او در تاریخ ۳۰ مرداد سال ۱۳۸۵ چنین گفته‌است:

شما می‌بینید دشمنان دنیای اسلام چه فشاری بر روی مسئله انرژی هسته‌ای در ایران دارند. آنها می‌دانند که ما دنبال بمب اتم نیستیم. آنها از پیشرفت علم در این کشور، از پیشرفت فناوری در یک کشور اسلامی ناراحتند.

همچنین در تاریخ ۱۳ سپتامبر سال ۲۰۰۴ میلادی بر پایهٔ گفتهٔ سخنگوی وقت وزارت امور خارجهٔ ایران حمیدرضا آصفی، علی خامنه‌ای فتوایی علیه استفاده از سلاح‌های هسته‌ای صادر کرده‌است.

وبگاه یو اس نیوز که رسانه شورای سیاست خارجی آمریکا است نوشته: ممکن است این فتوا اصلاً وجود نداشته باشد. با این‌که مقامات ایرانی بارها به آن اشاره کرده‌اند، اما تاکنون منتشر نشده است. این در حالی است که در قسمت استفتائات جدید پایگاه اطلاع رسانی سید علی خامنه‌ای، فتوای وی در این خصوص آمده است:

به اعتقاد ما افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتار جمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این گونه سلاح‌ها را حس می‌کند و آماده است همهٔ امکانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد. ما کاربرد این سلاح‌ها را حرام، و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفهٔ همگان می‌دانیم.

رهبر جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۱ فروردین سال ۱۳۸۴ پیرامون ترس دشمنان ایران از شکل‌گیری ایران قدرتمند و بهانه‌قرار دادن تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای در سخنرانی تبریک عید نوروز، چنین گفت:

خود آنها بخوبی می‌دانند که ماجرای ساخت سلاح هسته‌ای یک افسانه‌است و هیچ واقعیتی ندارد. مسئلهٔ آنها این نیست؛ مسئلهٔ آنها این است که از شکل گرفتن یک ایران قدرتمند و پیشرفته نگرانند... امروز مسئلهٔ انرژی هسته‌ای بهانهٔ تهدیدهای آمریکاست. ابرقدرت، شأن خود را در تهدید کردن می‌داند... امروز بهانهٔ تهدید آنها انرژی هسته‌ای است. این هم که نباشد، بهانهٔ دیگری مطرح می‌کنند.

اختلافات کنونی ایران با مجامع بین‌المللی

موشک شهاب ۳ ایران ۲۱۰۰ کیلومتر برد داشته و قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را دارد. از نظر کشورهای غربی، چنین ویژگیهایی نشان از یک سلاح تدافعی نمی‌تواند باشد.

آمریکا، اتحادیه اروپا، و اسرائیل برآنند که ایران با «کمک مخفیانه» منابع پاکستانی موفق به ساخت مراکز لازم برای تولید سوخت هسته‌ای از جمله غنی‌سازی اورانیوم شد. ایران البته تا سال ۲۰۰۲ فعالیتهای هسته‌ای خود را به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش نکرده بود، که باعث برانگیخته شدن شکهای بسیاری گردید.

به دلیل سیاست‌های تهدیدآمیز (همانند علیه اسرائیل)، و به دلیل امکان استفاده دوگانه از این فناوری در تولید تسلیحات هسته‌ای، ایران مورد اعتراض کشورهای دیگر بویژه دیگر اعضای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که ایران نیز عضوی از آن می‌باشد قرار گرفت و ناچار به بازرسی‌های این سازمان تن در داد. ایران این ادعا را رد می‌کند و می‌گوید تمام برنامه هسته‌ای ایران داخلی و بر مبنایی بنیادی می‌باشد که بطور اصولی و با طرح استقلال کامل فناوری هسته‌ای از بدو انقلاب اسلامی بازسازی و اجراء شده‌است.

اگر چه ایران از دیدگاه قوانین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و همچنین از دیدگاه پیمان‌نامه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای حق تحقیق و استفاده صلح‌آمیز از فناوری هسته‌ای را دارد، کشورهای غربی به رهبری آمریکا تلاش پیگیری را آغاز کرده‌اند که ایران را برای همیشه از هرگونه استفاه از فناوری انرژی هسته‌ای منع کنند. تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران بر اساس اصل ۴۲ فصل هفتم منشور سازمان ملل است که برای مبارزه با کشورهای تهدید کننده صلح وضع گردیده. ایران بارها نابودی اسرائیل را پیش‌بینی کرده‌است، که اسرائیل از آن‌ها به عنوان «تهدید» علیه خود یاد می‌کند ولی مقامات ایران می‌گویند که ایران خواستار حذف اسرائیل از طریق حمله به این کشور نیست و این روش را اسلامی و معقول نمی‌داند، بلکه به دنبال حذف رژیم اسرائیل از طریق یک همه‌پرسی مسالمت‌آمیز و دموکراتیک در کل سرزمین‌های اشغالی و با حضور آوارگان فلسطینی است. بر طبق اظهارنظر آژانس دفاع موشکی آمریکا (MDA) پس از پرتاب موفقیت‌آمیز موشک‌های شهاب ۳، سفیر امید و کاوشگر ۳ ایران به فناوری پرتاب موشک‌های حامل سلاح‌های کشتار جمعی نیز دست یافته است.

جنگ‌افزارهای خوشه‌ای

در سالهای قبل از انقلاب حجم زیادی بمب خوشه ای توسط انگلیس به ایران فروخته شد که مدل BL 755 بود. در ژوئیه ۲۰۰۸، ایران اعلام کرد که جنگ‌افزار خوشه‌ای می‌سازد. برخی از محافل این نوع جنگ‌افزار را نوعی سلاح کشتار جمعی می‌دانند. در این رابطه ۶۰ کشور جهان عضو کنوانسیون بین‌المللی مهمات خوشه‌ای هستند و ۱۰۷ کشور پیش نویس آن را در ماه مه ۲۰۰۸ امضاء کردند. هیچ‌یک از کشورهای ایران، اسرائیل، آمریکا، روسیه، هند، پاکستان، برزیل و چین که مجهز به این نوع جنگ افزارند و برخی از آن‌ها تولیدکنندگان و استفاده‌کنندگان اصلی مهمات خوشه‌ای محسوب می‌شوند، پیش نویس این پیمان را امضاء نکرده‌اند.

جستارهای وابسته

• طرح آمریکا و بریتانیا برای حمله اتمی به ایران
• غنی‌سازی اورانیوم
• سالشمار هسته‌ای ایران
• نیروگاه اتمی بوشهر
• روابط ایران و آمریکا
• اتم برای صلح

پیوند به بیرون

• ایران و تسلیحات شیمیایی
• عجله ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای