امپراتوری مراتا

**Marāṭhā Sāmrājya**
	Marāṭhā Sāmrājya
	امپراتوری
	Flag
	امپراتوری ماراتها در ۱۷۶۰ (زرد)، بدون واسال‌های آن.
پایتخت	رایگاد؛ پون
زبان‌(ها)	مراتی، زبان سانسکریت
دین	هندوئیسم
دولت	پادشاهی
	چاتراپاتی
- ۱۶۷۴–۱۶۸۰	شیواجی
- ۱۶۸۱–۱۶۸۹	سامباجی
- ۱۶۸۹–۱۷۰۰	راجارام
- ۱۷۰۰–۱۷۰۷	تارابای
- ۱۷۰۷–۱۷۴۹	شاهو
- ۱۷۴۹–۱۷۷۷	راجام دوم
تاریخچه
- بنیان‌گذاری	۶ ژوئن ۱۶۷۴
- سقوط	۲۱ سپتامبر ۱۸۲۰
	مساحت
	۲۸۰۰۰۰۰کیلومترمربع (۱٬۰۸۱٬۰۸۶مایل‌مربع)
	جمعیت
- حدود ۱۷۰۰	۱۵۰۰۰۰۰۰۰
یکای پول	روپیه, پایسا، موهور، شیورای، هون
امروزه بخشی از	هند; پاکستان; بنگلادش

درگاه تاریخ

امپراتوری مارات‌ها یا کنفدراسیون مارات‌ها، امپراتوری نیرومند در هند از ۱۶۷۴ تا ۱۸۲۰ میلادی بود. در بیش‌ترین وسعت، امپراتوری مارات‌ها منطقه وسیعی به مساحت ۲٫۸ میلیون کیلومتر مربع را در بر می‌گرفت. قدرت بیش از حد مارات‌ها عملاً به فرمانروایی مغولان بر هند خاتمه داد؛ در واقع مارات‌ها دولتی مستقل را با جنگ‌های متعدد تشکیل دادند.

در ابتدا مارات‌ها گروهی کشاورز جنگاور بودند که در ناحیه دکن می‌زیستند و به مرور زمان به داخل قلمرو عادلشاهیان و نظام‌شاهیان احمدنگر وارد شده و در آنجا سکونت گزیدند. امپراتوری ماراتها توسط فردی به نام شیواجی تاسیس شد. او با انتخاب دژ رایگاد به عنوان پایتخت خویش، رسماً پادشاهی ماراتها را مستقل اعلام کرد و به طور موفقیت آمیز بر ضد گورکانیان جنگید تا پادشاهی خود را حفظ کند. همچنین، ماراتها طی طولانی ترین جنگ تاریخ هند که به جنگ ۲۷ ساله معروف شد، گورکانیان را از ۱۶۸۱ تا ۱۷۰۷ شکست دادند.