ایران‌چک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

ایران‌چک، یک ابزار از ابزار‌های پولی است که بانک مرکزی در قانون پولی و بانکی مجاز یا موظف است برای تمشیت امور پولی و حفظ دارایی و منافع مردم از آنها استفاده کند. ایران‌چک، مشابه چک‌های بانک‌های تجاری، یک حواله یا دستور پرداخت نیست، یکی از انواع چک‌های تعریف شده در قانون چک هم نیست؛ ایران‌چک سند بدهی بانک مرکزی از جنس (I owe you) است که اسکناس نیز از همان جنس است. این تفاوت، مثل تفاوت اوراق مشترک منتشر شده توسط دولت با اوراق مشارکت منتشر شده توسط بانک مرکزی است.

در سال ۱۳۸۶ هر بانک ایرانی مجوز چاپ ایران‌چک تا سقف مبلغ ۵۰۰٬۰۰۰ ریال را داشت؛ اما در سال ۱۳۸۷ امتیاز چاپ ایران‌چک از بانک‌های دیگر گرفته‌شد و تنها بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران امتیاز چاپ آن‌را در دست گرفت. ایران‌چک‌ها در دو اسکناس با مبلغ‌های ۵۰۰٬۰۰۰ ریال و ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ ریال و به ترتیب با طرح‌های حرم امام رضا در مشهد و تخت جمشید در شیراز چاپ شدند. [۱]

در سال ۱۳۹۱ رئیس مجلس شورای اسلامی با استناد به بررسی‌های هیئت تطبیق مصوبات دولت با قوانین، انتشار "ایران چک" توسط بانک مرکزی را ممنوع اعلام کرد.[۲]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]