زبان هاجونگ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
هاجونگ | |
---|---|
زبان بومی در: | هند، بنگلادش |
منطقه | آسام، مگالایا، آروناچال پرادش و بنگال غربی |
تعداد گویشوران
|
۶۸هزارتن در هند و بنگلادش (بدون تاریخ) |
Indo-European
|
|
خط آسامی، الفبای لاتین | |
کدهای زبان | |
ایزو ۶۳۹-۳ | haj |
زبان هاجونگ (হাজং) زبانی هندوآریایی است. گویشوران این زبان هاجونگها میباشند که در هند و بنگلادش میزیند و مردمانی قبیلهایند. این زبان در اصل یک زبان تبتی-برمهای بودهاست، ولی اثرپذیریاش از دو زبان بنگالی و آسامی در درازای تاریخ این زبان را به زبانی هندوآریایی مبدل نمودهاست.
هاجونگ برخی ویژگیهای زبانهای تبتی-برمهای را در خود نگاهداشتهاست، برای نمونه استفاده از واکهٔ /ɯ/ که در دیگر زبانهای هندوآریایی معمول نمیباشد و مربوط به ریشهٔ تبتی برمهای این زبان است.
منابع[ویرایش]
Wikipedia contributors, "Hajong language," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Hajong_language&oldid=476648353 (accessed October 4, 2012).
|
|