زمان حال (زبان)

زمان حال یا زمان مضارع در زبان فارسی به رویداد یا وجود حالتی (به‌صورت مثبت یا منفی) در زمان حال یا آینده می‌پردازد و دارای انواع زیر است:

حال (مضارع)

• ساختار: بن مضارع + شناسه «َم، ی، َد، یم، ید، َند»

مثال: رَوَم، رَوی، رَوَد، رَویم، رَوید، رَوند

حال اِخباری (مضارع اِخباری)

فعلی که وجود حالتی یا رویداد واقعه‌ای را به‌طور قطعی در زمان حال یا آیندهٔ نزدیک بیان می‌کند.

• ساختار: می + بن مضارع + شناسه «َم، ی، َد، یم، ید، َند»

مثال: می‌روم، می‌روی، می‌رود، می‌رویم، می‌روید، می‌روند

حال اِلتِزامی (مضارع اِلتِزامی)

فعلی که انجام آن با شک و تردید همراه باشد.

• ساختار: بـ + بن مضارع + شناسه «َم، ی، َد، یم، ید، َند»

مثال: بروم، بروی، برود، برویم، بروید، بروند

جستارهای وابسته

• زمان گذشته (زبان)