زبانهای مغولی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
زبانهای مغولی گروه عمدهای از زبانهای آسیای شرقی و مرکزی میباشند که بیش تر در نواحی مغولستان و قالموقستان تکلم میشوند. شناخته شده ترین عضو این زبانها، زبان مغولی است که با ۵٫۲ میلیون نفر تکلمکننده، شامل نواحی مغولستان و مغولستان داخلی میشود. زبانشناسان، زبانهای مغولی را به همراه زبانهای ترکی، زبانهای تونغوزی و شاید زبان کرهای جزو دسته زبانهای آلتایی دسته بندی میکنند.