دریاچه اوان

دریاچه اوان (آوان)
موقعیت	ایران, استان قزوین
مختصات	۳۶°۲۸′۵۸″ شمالی ۵۰°۲۶′۳۷″ شرقی
ورودی‌های اصلی	چشمه‌های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه
خروجی‌های اصلی	یک جریان خروجی به مزارع کشاورزی
کشور	ایران
مساحت	۷۰٬۰۰۰ متر مربع
حداکثر عمق	۶٫۸ متر (۲۲ فوت)
ارتفاع از سطح آبهای آزاد	۱٬۸۱۵ متر (۵٬۹۵۵ فوت)
سکونتگاه	شهرستان قزوین، بخش الموت شرقی (رودبار الموت)

دریاچه اوان در استان قزوین و در منطقه معروف الموت قرار دارد.

دریاچه اوان ۸۹اُمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

موقعیت و مشخصات

دریاچه زیبای اوان در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله ۷۵ کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.

این دریاچه که بیش از هفتاد هزار متر مربع مساحت دارد، در ارتفاع هزار و هشتصد و پانزده متری از سطح دریا واقع شده‌است. طول آن در طویل‌ترین قسمت ۳۲۵ متر و عرض آن ۲۷۵ متر می‌باشد.

تنها از آب چشمه‌های کوچک زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه می‌شود و بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی تامین می‌شود اما به صورت سطحی و خیلی کم. عمیق‌ترین بخش آن که توسط یک تیم غواصی در ۱۸ مرداد ماه سال ۹۲ با استفاده از دو دستگاه دایو کامپیوتر سوانتو اندازه‌گیری شده است ۶٫۸ متر با دمای آب ۲۳ درجه سانتیگراد و میدان دید در زیر آب کمتر از یک متر می‌باشد که در جنوب شرقی آن واقع شده‌است البته برخی از مردم محلی عمق‌های متفاوتی را برای این دریاچه عنوان نموده‌اند که تیم غواصی چنین چیزی را تایید نکرد. بستر دریاچه مملو از لجن و رسوبات ته‌نشین شده می‌باشد که حالت چسبندگی بسیاری دارد. از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل می‌شود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک و آیین است. در تابستان این دریاچه محل ماهی‌گیری، آب‌تنی و قایق‌رانی و در پاییز، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی سواری است.

پیدایش

دریاچه اوان احتمالاً ۵۰۰ سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده که این لغزش در حال حاضر غیر فعال است. اعتقادی وجود دارد مبنی بر اینکه این دریاچه بازمانده دریاچه بزرگی در قدیم است. اُوان (اُو(ow)=آب + وان) به معنای وان پر از آب است.

سراسرنمای دریاچه اوان

گیاهان

دریاچه اوان

دریاچه اوان، واقع در منطقه الموت استان قزوین

غیر از گونه‌های درختی دست‌کاشت نظیر بید، چنار، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو، گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرین‌بیان و گونه‌های مختلف دیگر از خانواده گرامینه و لگومینیوزه هم در حوزه آبخیز اوان وجود دارند. از گیاهان داخل دریاچه هم می‌توان به نی‌بن در آب و گیاهان غوطه ور خوشاب و چنگال آبی اشاره کرد که محیط مناسبی را برای پرورش ماهیانی چون اردک ماهی به وجود می‌آورند.

جانوران و پرندگان

از گونه‌های جانوری اطراف اوان می‌توان به کل و بز کوهی – که به علت شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاه آنان کاهش چشمگیری یافته‌اند - پلنگ، خرس قهوه‌ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ (نوعی سمور)، سیاه گوش (گربه وحشی) انواع عقاب‌ها، دال، دلیچه، شاهین، جغد، کبک، فاخته، دارکوب، سبزقبا، زاغ و انواع گنجشک‌سانان، قورباغه، لاک‌پشت و خرچنگ اشاره کرد.

ماهی‌ها

انواع ماهی‌هایی که در این دریاچه ساکن می‌باشند عبارتند از:

• قزل‌آلای رنگین‌کمان
• کپور
• اردک ماهی

دریاچه الوبوم

در نزدیکی این دریاچه، دریاچه دیگری به نام الوبوم وجود دارد که بیشتر مردم از آن بی‌خبرند.

منابع

• سایت تخصصی ماهیگیری ورزشی
• پایگاه ملی داده‌های علوم زمین کشور

پیوند به بیرون

• دانشنامهٔ آزاد طبیعت ایران
• گروه تورهای کالوگشت