پادشاهی کارتلی-کاختی (گرجی: ქართლ-კახეთის სამეფო) در سال ۱۷۶۲ توسط وحدت دو پادشاهی گرجستان شرقی ایجاد شد. پادشاهی کارتلی و پادشاهی کاختی به طور مستقل از زمان فروپاشی متحده گرجستان انگلستان در قرن ۱۵ وجود داشته است. از اوایل قرن ۱۶ و در سال ۱۵۵۵ میلادی توسط پیمان آماسیه ، هر دو پادشاهی تحت حکومت ایران درآمدند. پس از مرگ نادرشاه افشار، این دو حکومت تحت پادشاهی پرقدرت اریکل اعلام استقلال کردند و عملاً مستقل گردیدند. اریکل قادر بود پس از قرن‌ها حکومت متناوب ایران بر سر گرجستان، استقلال پادشاهی متحد به تازگی ایجاد شده با وجود هرج و مرج در سراسر ایران که پس از مرگ پادشاه وجود دارد را تضمین کند. یک سلسله ایرانی قوی جدید تحت فرماندهی آقا محمد خان، بر سلسله قاجار ایران، در تاریخ ۱۷۹۰ کوتاه مدت و اثبات محوری تأسیس شد.
از لحاظ تاریخی، کارتلی استانی در گرجستان بود، در آن زمان، این حکومت با تهاجم نظامی ایران در برابر پادشاهی همسایه خود در شرق تضعیف شد؛ بنابراین، پادشاهان کاختی حاکمان پادشاهی جدید و تلاوی، پایتخت کاختی، پایتخت دولت جدید تبدیل شد.
