این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.
اقیانوس آرام بزرگ‌ترین پهنهٔ آبی کره زمین است. گسترهٔ این پهنه ۱۶۵٬۷۲۱٬۰۰۰ کیلومتر مربع است که ۴۶٪ تمام آب‌های روی زمین را شامل شده و بیش از یک سوم سطح زمین را می‌پوشاند. به این اقیانوس پسیفیک و اقیانوس کبیر نیز گفته می‌شود که نام پسیفیک توسط دریانورد پرتغالی فردیناند ماژلان در سال ۱۵۲۰ میلادی روی این اقیانوس گذاشته شده‌است. این اقیانوس از شرق به قاره آمریکا، از جنوب به قطب جنوب، از شمال به دریای برینگ و از غرب به قاره آسیا و اقیانوسیه کشیده می‌شود. این اقیانوس پهناور به دو بخش شمالی و جنوبی تفسیم شده‌است.
عمیق‌ترین گودال جهان که گودال ماریانا نام دارد، با ژرفای ۱۱۰۳۴ متر یعنی ۱۱/۰۳۴ کیلومتر در اقیانوس آرام قرار دارد.
در حدود سه هزار سال پیش از میلاد مسیح مردمی از تبار اقوام استرانزی ساکن تایوان به مهارت‌های ویژه‌ای دست یافته و موفق شدند به سفرهای دریایی دوردست با قایق روی بیاورند. این مردم از جزیره تایوان به‌راه افتاده و رفته‌رفته بیشتر جزیره‌های اقیانوس آرام را کشف کرده و در آن‌ها سکونت گزیدند. این مردم از تایوان به سوی جنوب رفته و جمعیت و زبان خود را به فیلیپین، اندونزی و دریاهای جنوب شرق اسیا گسترش دادند. آن‌ها سفرهای اکتشافی خود را به سوی جنوب شرق ادامه داده و به گینه نو و ملانزی و میکرونزی رسیده و به سوی شرق تا پلی‌نزی رفتند. اقوام استرانزی به سوی غرب نیز تمامی عرض اقیانوس هند را هم پیموده و به ماداگاسکار رسیدند.[۱]
