انگلیسی‌هراسی
انگلیسی‌هراسی یا انگلوفوبیا (به انگلیسی: Anglophobia) به ترس از کشور انگلستان، سیاست‌ها و مردمش گفته می‌شود. این ترس و بیزاری در بسیاری از کشورهایی که زمانی در استعمار انگلیس بودند همانند آمریکا و همچنین ایران وجود دارد.(هر چند ایران رسماً مستعمره نبوده است ولی دولت هاي حاكم به شدت تحت نفوذ انگليس قرار داشتند مردم ایران به سبب دخالت های انگلستان در ایران از انگلستان بیزارند و خیلی از وقایع را به انگستان نسبت می دهند.)
در برخی افراد، انگلیسی‌هراسی به یک بیماری تبدیل می‌شود، به صورتی که هر اتفاقی را که در جهان بیفتد به نوعی به انگلستان و نبوغ سیاست‌مدارانش نسبت می‌دهند. دامنه این ترس تا آنجا پیش می‌رود که یکی از انگلیس‌هراس‌ها معتقد بود، انگلیسی‌ها میخائیل گورباچف (آخرین رهبر شوروی) را با مامور خود که تغییر قیافه داده بود عوض کردند و این مامور ترتیبی داد تا امپراطوری شوروی متلاشی شود.
در ایران[ویرایش]
در ایران مظهر عامیانه انگلیس‌هراسی شخصیت دایی جان ناپلئون است. محمد رضا قانون پرور در بررسی رمان دائی جان ناپلئون نوشته ایرج پزشکزاد می‌نویسد که تا به امروز از زبان هم نسلان دائی جان ناپلئون و گاه گاهی جوانترها عبارت «کار کار انگلیسی هاست» به گوش می‌رسد. کسانی که مثلاً انقلاب ۵۷ ٬ رفتن شاه٬ به حکومت رسیدن خمینی و استقرار نظام جمهوری اسلامی و تبعات آنرا را برنامه از پیش تعیین شده انگلیسی ها می‌دانند. شاید با خواندن رمان پزشکزاد خنده بر لب خواننده بیاید. اما این رمان نمایشگر عمق روان ایرانی است. ریشه این انگلیسی هراسی ایرانیان به قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم برمی‌گردد. زمانی که ایران صحنه رقابت قدرتهای اروپایی بود. برای هم نسلان دائی جان ناپلئون٬ سوء ظن به انگلیس و مسئول دانستن آنها برای وقایع سیاسی توجیه پذیر بود. اما این سوء ظن در بعضی مواقع جنبه بیمارگونه و فوبیا بخود می‌گرفت. بطوریکه ایرانیان انگلیسی ها را مسئول تمام اتفاقات حتی اتفاقات و مسائل خصوصی افراد عادی می‌پنداشتند.[۱]
اما در ایران معاصر نیز این هراس در برخی افراد به یک بیماری تبدیل می‌شد به صورتی که برخی مردم، حتی دعوای زن و شوهر را هم کار انگلیسی‌ها می‌دانستند.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون جامعه‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
