باشت
| باشت | |
|---|---|
 |
|
| کشور |  ایران |
| استان | کهگیلویه و بویراحمد |
| نام(های) دیگر | باشت باوی |
| سال شهرشدن | ۱۳۸۹ خورشیدی |
| مردم | |
| جمعیت | ۲۰٬۶۹۹ نفر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | بهنام برازنده |
| پیش‌شماره تلفنی | ۰۷۴ |
باشت شهری در استان کهگیلویه و بویراحمد در ایران است. این شهر در بخش باشت از توابع شهرستان گچساران قرار گرفته است.
جمعیت این شهر در سال ۱۳۹۰، برابر با ۲۰٬۶۹۹ نفر بوده است.[۱]
باشت از شهرهای تاریخی و باستانی ایران بوده که پیشینه آن به دوره هخامنشی می‌رسد. قلعه تاریخی بانو گشنسب از شاهزادگان یکی از پادشاهان هخامنش که وصف آن در شاهنامه آمده است روی کوهی کم ارتفاع به نام دو گوش مشرف بر این شهر واقع است. در سفرنامه ناصر خسرو از این شهر به اسم بست یا بشت یاد شده است. البته در مورد اینکه ساکنان اولیه باشت چه کسانی بودند تردیدهایی وجود دارد. در دوره اخیر باشت دارای اولین مرکز اداری در آن ناحیه بوده است. قبل از تشکیل استان کهگلویه و بویر احمد باشت دارای مرکزیت اداری و انتظامی بوده است. بخشداری باشت در سال ۱۳۰۴ یعنی قبل از انعقاد نطفه شهرستانهای استان: یاسوج مرکز استان، گچساران و دهدشت تشکیل شده است. این شهر برخلاف دیگر مناطق استان از آب و هوای معتدل و کشاورزی و باغداری و دامداری برخوردار است. به نحوی که در دشت‌های آن برنج نیز به وفور کشت می‌شود.[نیازمند منبع]
آثار تاریخی[ویرایش]
یکی از آثار بی‌نظیر تاریخی شهرستان باشت دو ستون سنگی معروف به دو گور دوپا واقع در روستای شوش سفلی ست که تاکنون ناشناخته مانده است. این اثر تاریخی در سال ۱۳۷۹ به شماره ۲۹۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بنا به روایتی این دو ستون باقی ماندهٔ آتشکده ای است که به قبل از اسلام تعلق دارد.[۲]
گردشگری[ویرایش]
از مناطق گردشگری باشت میتوان شلالدون، سرابیز، کلگه امیشخی، رودخانه شاه بهرام، شوش، بایه خون، آبدهگاه، پشت کوه، ماهور باشت و... را نام برد.
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ در استان کهگیلویه و بویراحمد» (فارسی). مرکز آمار ایران.
- ↑ «دو گور دو پا کجاست؟». ایسنا.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
|
|||||||||||||||||||||||||
