اسپی مزگت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۷°۳۹′۰۸″ شمالی ۴۹°۰۳′۲۰″ شرقی / ۳۷.۶۵۲۲۹۶° شمالی ۴۹.۰۵۵۶۷۲° شرقی / 37.652296; 49.055672

اسپی مزگت
Espi Mazget.jpg
نام اسپی مزگت
کشور  ایران
شهرستان رضوانشهر
بخش پره سر
اطلاعات اثر
نام محلی ایسپیه مزگت
نام‌های دیگر مسجد سفید، مسجد عبدالهی
نوع بنا آتشکده - مسجد
کاربری مذهبی
دیرینگی پیش از اسلام، بازسازی در دوره سلجوقیان
دورهٔ ساخت اثر دوره ساسانیان
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت ۲۷۹۶
تاریخ ثبت ملی ۱۶ مهر ۱۳۷۹
اطلاعات بازدید
امکان بازدید هست
بنای "اسپی مزگت" در حال بهسازی


نیایشگاه باستانی اسپی مزگت [۱] مربوط به دوره ساسانیان است و در ۸۰ کیلومتری باختر شهر رشت و در کنارهٔ راست رودخانه ی دیناچال جای دارد و با وجود نزدیکی به جایگاه گردشگری ویژه ی ساحل گیسوم، توجه کمی به این نیایشگاه شده است. افزون بر نبود راه آسفالت، هیچ تابلوی راهنمایی که مسافران را به سوی این نیایشگاه باستانی راهنمایی کند در آن جا نیست. این اثر در تاریخ ۱۶ مهر ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۷۹۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۲]

سنگ نوشته های بنا آن را وابسته به سده ی چهارم و آغاز سده ی پنجم هجری معرفی می‌کند و سفال‌های یافت شده همگی وابسته به سده ی هشتم هجری (دوره ایلخانی) هستند.[۳]

در دراز مدت عوامل گوناگون انسانی و طبیعی موجب ویرانی بنای "اسپی مزگت" شده‌اند، درختان جنگلی بزرگ بر بام آن رسته و ریشه‌های خود را میان دیوارها فرو برده و آنها را شکافته‌اند، رود خانه سیلابی دیناچال نیز قسمت جنوبی آن را کنده و برده است.[۴][۵]

نام گذاری[ویرایش]

واژه اسپی مزگت به معنای مسجد سفید است. واژهٔ مسجد در زبان عربی هم بر گرفته از همین واژه کهن ایرانی است.

هم مسجدی در خیابان فلسطین شهر سنه دژ (سنندج) هم مزگت احمدی نسب است که گواه کاربرد این نام در میان همه ی ایرانیان است.

کلمه مزگت در ایران باستان به معنای مسجد است . هم اکنون در بخش خورو بیابانک در شرق استان اصفهان به مسجد ، مزگت می گویند

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=853673
  2. «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینی‌شده در ۱۹/۵/۲۰۱۱. 
  3. فاطمه کشاورز خالقی: مجله اثر، تابستان 1383 - شماره 36 و 37
  4. پره سریکا
  5. دانشنامه تاریخ معماری ایرانشهر