هشجین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از هشتجین)
پرش به: ناوبری، جستجو
هشجین
هئشئیین
Hashjin.jpg
کشور  ایران
استان اردبیل
شهرستان خلخال
بخش خورش رستم
سال شهرشدن ۱۳۷۳[۱]
مردم
جمعیت ۴٬۵۷۸ نفر[۲]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۱٬۵۹۲ متر [۳]
اطلاعات شهری
شهردار داود بحری‌نساز[۵]
پیش‌شماره تلفنی ۰۴۵[۴]
وبگاه ehashjin.ir

هشجین از شهرهای استان اردبیل ایران است. شهر هشجین مرکز بخش خورش‌رستم شهرستان خلخال واقع در استان اردبیل در شمال غرب ایران است.

جغرافیا[ویرایش]

بخش خورش رستم از شمال با خلخال و کوثر از جنوب با استان زنجان از شرق با بخش شاهرود و از غرب با شهرستان میانه همسایه‌است. رود مشهور قزل اوزن در جنوب این بخش جاری است که استان اردبیل را از استان‌های همجوار آذربایجان شرقی و زنجان جدا می‌سازد.

برابر مدارک موجود در سال ۱۳۳۴ شمسی برای اولین بار محلات و معابر هشجین تعداد ۱۴ خیابان و کوچه و محله نامگذاری گردید.[۱]

وجه تسمیه[ویرایش]

پسوند جین به معنی دندانه‌دار و به شش تا و یا شش عدد جین گویند .دوجین یعنی دوازه‌تایی. امگین و گان از اسامی پارتی است و به معنی مکان و جا و سرزمین اطلاق می‌گردد که به مرور به جین و جان تبدیل شده است.[۱]

تلفظ صحیح نام شهر در زبان ساکنین محل بصورت هشئین بوده و قدیمی‌ترین متنی که در این خصوص وجود دارد مربوط به کتیبه‌های بازمانده از زمان آشور می‌باشد. بر این اساس سارگون پادشاه آشور به هنگام لشکرکشی به سرزمین اورارتو متوجه انبار آزوقه به نام پانزیشن گردیده و برای تصرف آن لشکر خود را به سوی مرزهای جنوبی اورارتو حرکت می‌دهد.[۶][دقیق بیان نشده]

مردم[ویرایش]

زبان[ویرایش]

توزیع جغرافیایی مناطقی که در آن‌ها به زبان ترکی آذربایجانی سخن گفته می‌شود.

زبان مردم ساکن هشجین آذری است.[۱]

در دانشنامه جهان اسلام از هشجین به عنوان یکی از مناطق تالشی‌زبان نام برده شده است.[۷]

مذهب[ویرایش]

مردم هشجین مسلمان و پیرو مذاهب شیعهٔ دوازده‌امامی و سنی شافعی می‌باشند.

جمعیت[ویرایش]

جمعیت شهر هشجین درسال ۱۳۸۳، نزدیک به ۶٬۰۰۰ نفر برآورد شده‌است. این شهر از سال ۱۳۲۰ مرکز بخش بوده است.

آداب و رسوم[ویرایش]

زبان، پوشش و باورهای مردم هشجین همانند دیگر مناطق آذربایجان می‌باشد. مناسبت‌های گوناگونی در آن برگزار می‌گردد که به شرح زیر می‌باشد:

  • عید نوروز
  • نورروزنامه خوانی

آئین‌ها وسنت‌های قدیمی هر سرزمین و دیاری یادگاری‌هایی گران‌سنگ از گذشته‌های دور مردم آن سرزمین هستند سنت‌ها ورسمهایی که سینه به سینه از دوردستهای تاریخ به امروز رسیده‌اند نوروز و نوروزنامه‌خوانی یکی از ماندگارترین این سنت‌ها است که مانند هزاران سال پیش همچنان در زندگی ایرانیان بخصوص مردم آذربایجان متبلور است مردم روستاهای شهر هشجین بویژه روستای نمهیل نیز به رسم سنتی دیرینه همه ساله با فرارسیدن اول اسفند ماه مراسم سنتی نوروز نامه‌خوانی را درکوچه‌های این روستا اجرا می‌کنند در این مراسم بچه‌های روستا در شب‌های اول ماه نوروز به درب منازل رفته و با خواندن نوورزنامه‌خوانی و شادباش فرارسیدن ماه نوروز از صاحب خانه هدیه می‌گیرند.

شکر ای خدا گئچدی زمستان، گلدی موسم باغ گلستان چمنلر اولدی سبز گلستان ای خانه صاحب از در کلان، اوشاقلار سوزه گوندری سلام دئیون بایراما چوخ وئرون زینت، رهبر ایران اولسون سلامات سوزون بایراموز اولسون مبارک، به حق طه یاسین تبارک

ودر ادامه می‌گویند:

به حق یاعلی آقای قنبر وصّی مصطفی، شیر و غضنفر کمگ اولسون سوزه ساقی کوثر بهار آمد، بهار آمد خوش آمد سوزون بو تازه بایراموز مبارک ایوز گونوز، گونوز هفتوز مبارک

  • چهارشنبه سوری
  • قورشاق سالاماق: مراسم شال اندازی:در خانه‌های قدیمی که در وسط خانه یعنی در سقف باجه‌ای بود که با آویزان کردن ان صاحب‌خانه به عنوان عیدی به شال یا دستمال طرف عیدی خود را می‌بست
  • یومورتا بویاماق: رنگ کردن تخم‌مرغ در چهارشنبه‌سوری
  • چَرشنبهَ لیک: هدیه‌ای است که از طرف خانواده داماد به عروس و یا برادر به خواهر داده می‌شود.
  • بایرام واختی: پیک نیکی است که در ایام عید برگزار می‌شود.
  • شیلان: در ترکی میهمانی عام را گویند و ولیمه‌ای را گویند که خیرات مردگان شود.
  • چومچه خاتئن: همان مراسم باران‌خواهی که در اکثر نقاط ایران هم به چشم می‌خورد.
  • خئدئر نبی: مراسمی است که در چله کوچک انجام می‌گیرد و در آن قوود بین آشنایان و همسایگان پخش می‌شود.
  • قوود الَمَک: کسانی که اقدام به تهیه قوود می‌کنند شب چله کوچک با دعوت فامیل و آشنایان به الک کردن قوود اقدام می‌کنند.
  • محرم
  • طشت‌گذاری.
  • شاخسین: عزاداری که یک دست بر گردن فرد دومی انداخته و با دست دیگر سینه می‌زنند، و آن به صورت یک طرفه و با افراد زیاد برگزار می‌شود.
  • مراسم شمع‌گذاری: در شب تاسوعای حسینی مردم به مساجد رفته و شمع روشن می‌کنند.
  • شبیه‌خوانی
  • مولودی خوانی

اماکن دیدنی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «پیشینه تاریخی شهر». پایگاه اطلاع رسانی شهرداری هشجین. ۲۰۱۴-۰۸-۱۱. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۳. 
  2. «نتایج سرشماری ۱۳۹۰» (اکسل). درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲. 
  3. «پایگاه جستجوی نامهای جغرافیایی». بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۹. 
  4. «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت»(فارسی)‎. وب‌گاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴. 
  5. «درباره شهردار». پایگاه اطلاع رسانی شهرداری هشجین. ۲۰۱۴-۰۷-۱۱. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۳. 
  6. «وب‌سایت اطلاع‌رسانی شهر هشجین». وب‌سایت اطلاع‌رسانی شهر هشجین. بازبینی‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۴. 
  7. «تالش (یا طالش)». Encyclopaedia Islamica Foundation. بنیاد دائره المعارف اسلامی. ۲۰۰۱-۰۱-۱۰. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۳. 

پیوند به بیرون[ویرایش]