دین در ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

نزدیک به ۹۵-۹۰% از ایرانیان خود را مسلمان شیعه (دین رسمی کشور) می‌دانند و حدود ۱۰-۵% مسلمان سنی و ۰٫۳% نیز پیروان سایر ادیان هستند[۱]. %۲ باقی‌مانده اقلیت‌های مذهبی ایران را تشکیل می‌دهند که از آن جمله‌اند: بهائیان، مندائیان، هندوها، زرتشتیان، یهودیان و مسیحیان. سه دین آخر در ایران به رسمیت شناخته می‌شوند و در مجلس شورای اسلامی کرسی نمایندگی دارند. دین زرتشتی زمانی دین اکثر مردم ایران بود اما امروز جمعیت زرتشتیان ایران از ده‌ها هزار نفر تجاوز نمی‌کند[۲]. ایران بزرگترین جمعیت یهودیان را در جهان اسلام دارد[۳]. آئین بهائی بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی در ایران است که به رسمیت شناخته نمی‌شود[۴]. ایرانیان ملحد و بی‌دین نیز وجود دارند که از طرف حکومت به رسمیت شناخته نمی‌شوند.

جو تهدیدآمیز علیه اقلیت‌های مذهبی[ویرایش]

آمریکا نسبت به آزار اقلیت‌های مذهبی در جهان هشدار داد. گزارش سالانه این کشور درباره آزادی‌های مذهبی حاکی از آزار پیروان مذاهب غیرشیعه در ایران و محدودیت‌هایی است که به آنان در مورد پرداختن به آداب دینی‌شان تحمیل می‌شود. بخشی از گزارش وزارت امور خارجه آمریکا به بررسی وضعیت اقلیت‌های مذهبی در ایران اختصاص دارد. در این گزارش آمده است که مقامات جمهوری اسلامی در ایران محدودیت‌های سختی را برای پیروان مذاهب غیر از مذهب رسمی حکومت قائل می‌شوند؛ آنان پیروان تقریباً همه مذاهب غیرشیعه را تهدید و بازداشت کرده، آزار می‌دهند. این گزارش می‌گوید که جمهوری اسلامی به افرادی که به جامعه مسیحیان و جامعه زرتشتیان پیوسته‌اند، یا افراد دستگیرشده‌ای که به این دو گروه اقلیت مذهبی تعلق دارند، در زمینه پرداختن به آداب و مناسک مذهبی‌شان محدودیت‌هایی را تحمیل می‌کند. بر پایه این گزارش، سخنان و عملکردهای مقامات جمهوری اسلامی فضایی ترسناک برای پیروان تقریباً همه مذاهب غیر شیعه ایجاد کرده است، بخصوص برای بهاییان، دراویش، مسیحیان پروتستان، یهودیان و شیعیانی که مواضع رسمی حکومت را نمی‌پذیرند. مسیحیان و بهاییان از بازداشت‌های خودسرانه، حبس‌های طولانی و مصادره اموال خود گزارش داده‌اند. این گزارش همچنین از رسانه‌های تحت کنترل حکومت جمهوری اسلامی انتقاد می‌کند که به تبلیغ منفی علیه اقلیت‌های مذهبی بخصوص بهاییان ادامه می‌دهند. طبق این گزارش، همه اقلیت‌های مذهبی به درجات مختلف از تبعیض‌هایی که به طور رسمی بخصوص در عرصه‌های اشتغال، آموزش و مسکن اعمال می‌شود، رنج می‌برند؛ بهاییان همچنان یا از دانشگاه‌ها اخراج می‌شوند یا اصلاً اجازه تحصیل در دانشگاه‌ها را نمی‌یابند. گزارش‌هایی از تبعیض و سوء استفاده‌های اجتماعی به دلیل تعلقات مذهبی وجود داشته که می‌گوید پیروان مذاهب غیرشیعه از سوی جامعه مورد تبعیض قرار می‌گیرند و عواملی از جامعه فضای تهدیدآمیزی علیه آن‌ها ایجاد می‌کنند.[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. CIA's The World FactBook
  2. “International Religious Freedom Report 2009”. Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor, 26 Oct. 2009. Retrieved 12 Dec. 2012. 
  3. Demick, Barbara. “IRAN: Life of Jews Living in Iran”. Foundation for the Advancement of Sephardic Studies and Culture. Retrieved 12 Dec. 2012. 
  4. International Religious Freedom Report ۲۰۰۹
  5. «آمریکا از آزار پیروان مذاهب غیرشیعه در ایران انتقاد کرد». دویچه‌وله فارسی، ۸ مرداد ۱۳۹۳. 

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Religion in Iran»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۲).