محفل روحانی
محفل روحانی هیئت ۹ نفره بهائی است که با انتخابات بهائی انتخاب می‌شود و وظیفه ادارۀ امور جامعه بهائی را بر عهده دارد.
بهاییان تأسیسات رسمی روحانیت را مردود می‌دانند و بنابراین وظایف اداری که در مذاهب دیگر به طور سنّتی در حوزۀ مسؤولیّت روحانیّون می‌باشند، در بین بهائیان بر عهدۀ محافل روحانی هستند. محافل روحانی به نظارت بر امور داخلی بهاییان و ادارۀ امور مالی ایشان می‌پردازند و به عنوان کانال ارتباطی میان نهادهای محلّی، ملّی و بین‌المللی عمل می‌کنند. محفل روحانی محلّی، همچنین اختیارات لازم را به افراد، کمیته‌ها و گروههای ویژه برای انجام خدمات محلّی مانند امور آموزشی، انتشارات، ترویج تعلیمات بهایی، مشاورۀ ازدواج و جمع‌آوری اعانات اعطا می‌کند. به طور خلاصه، محفل نقش ادارۀ امور جامعۀ بهایی را بر عهده دارد.[۱]
این جمع قسمتی از نظم اداری بهائی و تشکیلات بهائی است. محفل بر دو گونه‌است: «محفل روحانی محلی» و «محفل روحانی ملی»
تا کنون بیش از ۲۰۰۰۰ محفل محلی و بیش از ۱۸۰ محفل ملی در جهان تشکیل شده‌است.[۲]
محتویات
تاریخچه[ویرایش]
دیانت بهائی فاقد طبقه‌ی روحانی است. فردی تحت عنوان متخصص در امور دینی وجود ندارد که متن کتاب مقدس را برای مومنان تفسیر نماید. در ادیان گذشته علمای دینی همچنین وظیفه‌ی هماهنگی و سازمان‌دهی امور اداری جمع مومنین را بر عهده داشتند که در دیانت بهائی ساختار اداری عهده‌دار این مسئولیت‌ها می‌باشد.[۳]
دستور تشکیل محافل توسط بهاءالله در کتاب اقدس داده شده است و حداقل تعداد اعضای این جمع را ۹ نفر اعلام می‌کند. اولین محفل روحانی رسمی در طهران و در سال ۱۸۹۷ تحت نظر عبدالبهاء و توسط حاجی آخوند از ایادیان امرالله تشکیل شد. به خاطر آزار و اذیت بهائیان ایران این محفل هم وظیفه محلی و هم ملی را بر عهده گرفت. محفل روحانی ایران در سال ۱۳۶۲ و پس از انقلاب، توسط نظام جمهوری اسلامی در ایران غیر قانونی اعلام شد و پس از آن جمع جایگزین و عموما ۳ نفره یاران ایران مسئولیت اداره امور جامعه بهائی را بر عهده گرفت.
بهاءالله شارع آیین بهائی در این مورد می‌گوید:
چونکه هر روز را امری و هر حین را حکمی مقتضی، امور به وزراء بیت العدل راجع تا آنچه مصلحت وقت دانند معمول دارند
لیکن برخلاف این گفته پس از فوت عباس افندی که در حیفا اتفاق افتاد چند ماهی زمام امور بهائیان به دست ورقه علیا خواهر عباس افندی بود او در ضمن تلگراف و نامه‌هایی جامعه بهائی را متوجه کرد که زمامداری بهائیان پس از عبدالبهاء با شوقی افندی دختر زاده اش خواهد بود.[۴]
عبدالبهاء و شوقی افندی بیت العدل را عالی‌ترین هیأت قانون‌گذاری امر بهائی و مرجع کل نفوس جهت اتحاد عالم بهائی در زمان نبود ولی امرالله در این دین، قرار دادند.
پس از زمامداری شوقی افندی چند نفر از مبلغین معروف بهائی که خیال می‌کردند پس از عباس افندی در بیت العدل دارای سمتی خواهند بود از در مخالفت در آمدند و کتاب‌های متعددی بر رد بهائیان نوشتند (مانند کشف الحیل، فلسفه نیکو و ...) میرزا احمد سهراب - که از مبلغین بنام بهایی و مامور نشر امراله در آمریکا بود- به صورت دیگری عَلَم مخالفت برافراشت و الواح وصایا را که به نفع شوقی افندی بود مجعول شمرد و اینطور اظهار عقیده کرد که پس از فوت عباس افندی باید بیت العدل اعظم به نص کتاب اقدس تشکیل شود و کسی حق ندارد بر خلاف نص بهاءالله خود را پس از عبدالبهاء ولی امر بشمارد.[۴]
بعد از درگذشت شوقی افندی، ایادیان امرالله به مدت ۶ سال رهبری جامعه جهانی بهائی را بر عهده گرفتند تا اینکه در سال ۱۹۶۳ اولین انتخابات بیت‌العدل اعظم الهی برگزار شد و این مؤسسه تأسیس گشت.
تعداد اعضای بیت العدل ۹ نفر هستند، که هر ۵ سال یک بار از طریق انتخاباتی آزاد، انتخاب می‌شوند. پس از مرگ ولی امرالله، اولین انتخابات بیت العدل اعظم الهی در سال ۱۹۶۳ میلادی برگزار شد.[۵]
مقر این موسسه بر روی دامنه کوه کرمل در بندر حیفا است که بهاءالله این مکان را در سال ۱۸۹۰ میلادی و در طی لوح کرمل انتخاب کرده بود.[۶]
| شخصیت‌های اصلی | |
|
بهاءالله |
|
| نوشته‌ها | |
| کتاب اقدس · کتاب ایقان کلمات مبارکه مکنونه |
|
| مؤسسات | |
|
نظم اداری |
|
| تاریخچه | |
| شخصیت‌های بارز | |
| بیشتر | |
|
نشانه‌ها · احکام |
محفل روحانی محلی[ویرایش]
در سطح محلی امور جامعه‌ی بهائی توسط محفل روحانی محلی اداره می‌شود. در هر شهر و روستایی که تعداد بهائیان 21 سال به بالای آن حداقل 9 نفر باشد هر سال انتخاباتی برگزار می‌گردد که در جریان آن مستقیما 9 فرد از جانب بهائیان آن محل به عضویت محفل محلی در می‌آیند.[۳]
وظایف[ویرایش]
محفل روحانی محلی امور بهائیان در آن نقطه را هماهنگ می‌کند. در جامعه‌ی بهائی، شورای محلی مسئول ادارە‌ی امور جامعه است که شامل انتشار آئین بهائی، سامان‌دهی امور مربوط به تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان، انجام امور انتشارات و تالیفات، نظارت بر اجرای احکام ازدواج و طلاق، کمک به نیازمندان، رفع اختلافات احتمالی بین اعضای جامعه، برگزاری مراسم روزهای تعطیل و رسیدگی به امور مالی می‌باشد.[۷][۸]
انتخابات[ویرایش]
بهائیان هر سال در اول اردیبهشت ماه همزمان با روز اول عید رضوان(یکی از تعطیلات رسمی بهائيان) انتخابات سالانه‌ی محافل محلی را برگزار می‌نمایند. انتخابات با رای مخفی انجام می‌شود. بر اساس قوانین بهائی تعیین نامزدهای انتخاباتی، تشکیل احزاب، برگزاری هرگونه کارزار و کمپین، زمینه سازی و تبلیغات انتخاباتی ممنوع است. رای‌دهندگان اسم 9 نفر را در برگه های رای خود می‌نویسند. بعد از شمارش آراء، 9 فردی که بیشترین تعداد رای را به‌دست آورده‌اند برای یک سال به عضویت محفل در می‌آیند.[۳][۷]
محفل روحانی ملی[ویرایش]
هيأت ديگری كه در سلسله مراتب نظم اداری بهائی در سطح بالاتری قرار دارد شورای ملی بهائی (محفل روحانی ملی) است. اين شورا در هر كشوری كه تعداد شوراهای محلي بهائی آن به ميزان كافي باشد تشكيل می شود.[۷]
وظایف[ویرایش]
هر محفل روحانی ملی در حوزەی تحت حاكميت خود، مسئول ايجاد تحرّك برای فعاليتهای محافل روحانی محلی و افراد بهائی و نيز هماهنگ كردن اين فعاليتها می‌باشد. محفل روحانی ملی واسطه‌ی اصلی ارتباط و مكاتبه بين بهائيان حوزەی خود و مركز جهانی بهائی است.[۷]
انتخابات[ویرایش]
برای انتخابات محفل ملی، ابتدا نمایندگانی از مناطق مختلف یک کشور برای حضور در انجمن شور ملی(کانونشن ملی) انتخاب می‌شوند. نمایندگان حاضر در این انجمن نیز با رای مخفی و بدون تبلیغات و نامزد کردن افراد، اعضای محفل ملی را برای یک دوره‌ی یک ساله انتخاب می‌کنند.[۷]
تعداد محافل روحانی ملی در دنیا[ویرایش]
| سال | تعداد محافل روحانی ملی[۹][۱۰][۱۱] |
|---|---|
| ۱۹۲۳ | ۳ |
| ۱۹۳۶ | ۱۰ |
| ۱۹۵۳ | ۱۲ |
| ۱۹۶۳ | ۷۰ |
| ۱۹۷۳ | ۱۱۳ |
| ۱۹۷۹ | ۱۲۵ |
| ۱۹۸۸ | ۱۴۸ |
| ۲۰۰۱ | ۱۸۲ |
| ۲۰۰۸ | ۱۸۴ |
وظایف بهائیان در قبال محافل روحانی[ویرایش]
شوقی افندی در مورد اطاعت بهائیان از محفل روحانی درخواست کرده‌است که آن‌ها اعضای محفل را در تمام امور، نمایندگان خود بدانند و امینان خداوند حساب کنند و هر حکمی را که محفل روحانی صادر کرده‌است با دل و جان انجام دهند و در رفع کدورت‌ها و اختلاف‌ها در جامعه بهائی، اعضای محافل را همیاری کنند.[۱۲]
شرایط تشکیل محافل روحانی[ویرایش]
شوقی افندی در مورد شرایط تشکیل محفل روحانی گفته‌است:
«... در هر بلده و قریه که عدّهٔ مومنین از رجال از سن بیست و یک و مافوق آن از نُه تجاوز نموده، محفلی روحانی در نهایت روحانیت و صفا و حکمت و متانت تأسیس گردد.» نساء نیز حسب الامر شوقی ربانی می‌توانند در محافل روحانی محلی و ملی انتخاب شوند.[۱۲]
منبع‌ها[ویرایش]
- ↑ دیانتی ممنوع؛ آزار و تعقیب بهائیان در ایران، مرکز اسناد حقوق بشر ایران؛ ص ۸
- ↑ آموزه‌های نظم نوین جهانی بهائی. ص۳۰۳، سال انتشار: ۲۰۰۶ میلادی
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Hartz، Paula. World Religions: Baha'i Faith. Chelsea House، 2009. شابک ۸-۱۰۴-۶۰۴۱۳-۱-۹۷۸.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ترابیان فردوسی, محمد. حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی. ایران: صحیفه خرد, 1383. 505. ISBN 5-5-95414-946.
- ↑ Baha'is elect Universal House of Justice
- ↑ Shoghi Effendi, The World Order of Bahá’u’lláh. Wilmette, Illinois, Bahá'í Publishing Trust. ISBN 0877432317
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ Momen، Moojan. Baha'i Faith. Oneworld، 1997. شابک ۹-۵۶۳-۸۵۱۶۸-۱-۹۷۸.
- ↑ ویلیام هاچر و دوگلاس مارتین، «دیانت بهائی آئین فراگیر جهانی»، صفحهٔ ۱۸۸-۱۸۹
- ↑ Hassall, Graham. Notes on Research on National Spiritual Assemblies. . Asia Pacific Bahá'í Studies. Retrieved on 2008-12-21.
- ↑ Baha'i World Statistics ۲۰۰۱ by Baha'i World Center Department of Statistics, ۲۰۰۱-۰۸
- ↑ The Life of Shoghi Effendi by Helen Danesh, John Danesh and Amelia Danesh, Studying the Writings of Shoghi Effendi, edited by M. Bergsmo (Oxford: George Ronald, 1991)
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینهٔ حدود و احکام صفحهٔ ۵۸-۶۳
