نمایش مبدأ برای پرواز شماره ۶۵۵ ایران ایر

== پس از حادثه ==
* هیچ‌کدام از خدمه جنگی ناو وینسنس محکوم نشدند و حتی فرمانده ناو نیز در پایان خدمت خود مدال گرفت.<ref>[http://www.aftabnews.ir/vdcirwat1uavy.html از اشغال سفارتخانه تا تأسیس دفتر حافظ منافع] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080804224912/http://www.aftabnews.ir/vdcirwat1uavy.html |date=۴ اوت ۲۰۰۸}} ''(صادق زیباکلام: «اصلاً و ابداً مدال ندادند آقای شکوهی؛ چه کسی می‌گوید که مدال دادند؟ به نظر شما که هیچ‌کدام نظامی نیستیم زدن یک هواپیمای مسافربری از سوی یک فرمانده نیروی دریایی اینقدر افتخار دارد که به او مدال بدهند»؟ شکوهی: «من آن موقع سردبیر کیهان هوایی بودم و متن کامل روزنامه‌ای که با عکس در یک روزنامه غربی منتشر شد را که در آن به آن کاپیتان مدال داده بودند را منتشر کردیم و این یک حادثه قطعی است و به خاطر اینکه با دستگاه تحلیلی شما جور در نمی‌آید آن را انکار می‌کنید» '''-''' آفتاب نیوز، ۱۱ مرداد ۱۳۸۷)''</ref>
* دولت آمریکا مبلغ ۵۵ میلیون دلار به خانواده‌های قربانیان و نیز مبلغ ۴۰ میلیون دلار برای غرامت ناشی از سقوط هواپیمای مسافربری پرداخت. این مبالغ به‌طور [[بلاعوض]] و بدون قبول مسئولیت حادثه پرداخت شد.<ref>[http://www.hawzah.net/hawzah/Magazines/MagArt.aspx?id=34229 ترور در آسمان(سقوط هواپیمای ایران توسط ناو آمریکایی)]</ref>{{منبع بهتر}}

=== جمع‌آوری اجساد قربانیان ===
[[عملیات]] جمع‌آوری [[جسد|اجساد]] قربانیان با اعزام ۸۰ تَن [[غواص]]، دو [[فروند]] [[ناو]]، دو [[فروند]] [[هواناو]] و چهار [[فروند]] [[بالگرد]]، پس از واقعه آغاز شد. پس از جمع‌آوری [[جسد|اجساد]]، جمع‌آوری قطعات [[هواپیما]] آغاز شد. دو عملیات به صورت شبانه‌روزی و در مجموع به‌مدت ۵۲ روز انجام گرفت. دلایل زیر باعث طول کشیدن عملیات شده بود:
* [[دما]]ی [[آب‌وهوا|هوا]] در طول [[روز]]، به بیش از ۵۰ [[سلسیوس|درجهٔ سلسیوس]] می‌رسید.
* قطعات [[جسد|اجساد]] به‌دلیل باقی ماندن در آب ورم کرده و حتی در [[تابوت]] جا نمی‌شدند و مسئولان ناچار شدند تا برای انتقال آن‌ها، از [[برانکارد|برانکاردهای توری]] استفاده کنند.
* حاضرین در عملیات هم، با صحنه‌های بسیار دل‌خراش و تکان دهنده‌ای روبرو می‌شدند؛ مثلاً، تکه‌های بدن مسافران بی‌گناه به دست و بدن [[غواص]]ان می‌چسبید. شدت دل‌خراش بودن این صحنه‌ها طوری بود که بعضاً [[خبرنگار]]انی که تحمل مشاهدهٔ چنین صحنه‌هایی را نداشتند، [[دوربین]]شان را رها کرده و صحنه را ترک می‌کردند.{{سخ}}در نهایت تنها پیکر و قطعات بدن ۱۷۸ نفر از ۲۹۰ مسافر هواپیما پیدا شد.<ref name="ajsad"/>