سید ابوالفضل زنجانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

سید ابوالفضل موسوی زنجانی (زادهٔ ۱۲۷۸، درگذشت ۴ مرداد ۱۳۷۱) مجتهد، نویسنده و سیاستمدار ملی گرای ایرانی و از اعضای نهضت مقاومت ملی و جبهه ملی بود.

او فرزند سید محمد موسوی زنجانی و برادر سید رضا زنجانی بود. تحصیلات مقدماتی را در زنجان آموخت. سپس به نجف رفت و از درس محمدحسین نائینی و محمدحسین غروی اصفهانی بهره‌برد و به مقام اجتهاد رسید.

وی از منتقدان حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی و از طرفداران محمد مصدق بود. وی به همراه برادرش از روحانیون عضو اتحادیه مسلمین بودند که در تهران در جریان ملی شدن صنعت نفت جانب دکتر محمد مصدق را گرفتند [۱]. زنجانی به همراه آیت‌الله طالقانی در بسیج مردمی برای مبارزه با اسرائیل شرکت داشت [۲]. مسجد الجواد و مسجد حسینیه ارشاد را برای برپایی نماز جماعت به امامت او بنا کردند. در زمان بازداشت آیت‌الله طالقانی او به جای طالقانی نماز جماعت مسجد هدایت را اقامه می‌کرد[۳]. زنجانی از مخالفان استبداد دینی بود. او به جدایی دین از سیاست اعتقاد نداشت و آن را اندیشه‌ای استعماری می‌دانست[۴].

نماز میت آیت‌الله طالقانی توسط او اقامه شد. زنجانی در ۴ مرداد ۱۳۷۱ در تهران در گذشت. او را در بهشت سکینه در اطراف کرج به خاک سپردند[۳].

مرتضی مطهری از شاگردان او بود.

تالیفات[ویرایش]

  • محمد فی مراه الاسلام
  • گوشه‌ای از اخلاق محمد

منابع[ویرایش]

  1. «علمای اصفهان و ملی شدن صنعت نفت ایران». کتابخانهٔ تخصصی تاریخ ایران و اسلام. بازبینی‌شده در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۰. 
  2. «زندگی‌نامه مرتضی مطهری». وبسایت رسمی مرتضی مطهری. بازبینی‌شده در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۰. 
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «برادران زنجانی». تورجان. بازبینی‌شده در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۰. 
  4. «پرسشی که مرا به تفکر واداشت». سوره مهر. بازبینی‌شده در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۰.