علیرضا احمدی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

علیرضا احمدی بازیکن بسکتبال با ویلچر ایرانی است. به او لقب‌هایی چون «نخستین لژیونر بسکتبال با ویلچر ایران»[۱] و «امتیازآورترین بازیکن تیم بسکتبال با ویلچر ایران»[۲] و «علی دایی ورزش‌های معلولین» داده‌اند. علیرضا احمدی اولین لژیونر ورزش‌های معلولین است.[نیازمند منبع]

زندگی[ویرایش]

احمدی متولد ۳ مرداد سال ۱۳۵۶ در شهر زنجان است و فعالیت ورزشی خود را در سال ۱۳۷۱ شروع کرد. از سال ۱۳۷۵ در تیم‌های ملی جوانان و بزرگسالان بسکتبال با ویلچر حضور داشته و در سال ۱۳۸۱ بعنوان بهترین بازیکن قاره آسیا و اقیانوسیه برگزیده شد.[۳] از سال ۱۳۸۲ در لیگ حرفه‌ای سری آ ایتالیا در باشگاه‌های میلان و بندر تورس و ایالت لاتزیو ایتالیا بوده علیرضا احمدی در اوایل سال ۲۰۱۳ میلادی به دعوت تیم بیلبائو اسپانیا عازم این کشور شد که تجربه‌ای جدید برای این بازیکن بسکتبال با ویلچر ایرانی می‌باشد.

افتخارات[ویرایش]

حضور در ۲ دوره مسابقات پارالمپیک آتن ۲۰۰۴ و پکن۲۰۰۸، کاپیتان تیم ملی ایران در مسابقات پارا المپیک پکن و جام جهانی ۲۰۱۴ اینچئون کره جنوبی، قهرمان بازی‌های آسیایی مالزی سال ۲۰۰۶، نایب قهرمان مسابقات منطقه‌ای داروین استرالیا، قهرمان مسابقات منطقه‌ای آفریقا در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی، بیش از ده‌ها قهرمانی در مسابقات و تورنمت‌های بین‌المللی در کارنامه این ورزشکار معلول ایرانی می‌باشد. قهرمان سوپر جام باشگاههای ایتالیاو لیگ قهرمانان اروپا با تیم میلان از افتخارات باشگاهی او است.

باشگاه‌ها[ویرایش]

  • زنجان
  • دانشگاه آزاد[۴]
  • میلان ایتالیا[۵]
  • پیام اصفهان
  • بندر تورس ایتالیا
  • لاتزیو ایتالیا
  • بیلبائو اسپانیا
  • ساساری ایتالیا تاکنون

منابع[ویرایش]

  1. مهری رنجبر. «افتخار بسکتبال با ویلچر ایران (ایران ورزشی)». ایران ورزشی (بازنشر در وبلاگ). 
  2. «احمدی، امتیازآورترین بازیکن تیم بسکتبال با ویلچر». فارس نیوز، ۸۷/۰۶/۱۷. 
  3. «ورزشکار معلول زنجانی به میلان نو ایتالیا دعوت شد». همشهری، ش. ۳۲۱۱ (یازدهم). بازبینی‌شده در ۲۷ فروردین ۱۳۹۱. 
  4. «بسکتبال با ویلچر دانشگاه آزاد، قهرمان تورنمنت بین‌المللی ۲۰۰۷ تایلند». روزنامه مردمسالاری، ۵ شهریور ۱۳۸۶. بازبینی‌شده در ۲۷ فروردین ۱۳۹۱. 
  5. «حضور ملی پوش بسکتبال با ویلچر ایران در لیگ ایتالیا». وبگاه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران، ۱ مهر ۱۳۸۸. بازبینی‌شده در ۲۷ فروردین ۱۳۹۱.