علی‌اکبر توفیقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
علی‌اکبر توفیقی
زادروز ۱۲۵۱ خورشیدی
زنجان
درگذشت ۱۳۲۴ خورشیدی
محل زندگی زنجان
ملیت  ایران
نقش‌های برجسته بانی رختشویخانه، مسجد، مدرسه و بنای توفیقی
لقب حاج علی‌اکبر توفیقی
دین اسلام
مذهب شیعه
منصب اولین شهردار زنجان
خویشاوندان نوه: فتح الله توفیقی
نتیجه: بهرنگ توفیقی

علی‌اکبر توفیقی (زاده ۱۲۵۱، زنجان - ۱۳۲۴ خورشیدی) فرزند آقاحسین زنجانی، اولین شهردار زنجان بود. وی بانی بناهای عام‌المنفعه‌ای همچون رختشویخانه، بنای مسجد غریبیه، احداث نخستین مدرسه در محله سرچشمه زنجان (مدرسه توفیق) و غیره ... است. بنای توفیقی منزل او اکنون به موزه تبدیل شده است.[۱] علی اکبر توفیقی که روحیه آزادی خواهی داشت در ۲۶ اسفند ۱۳۲۴ خورشیدی بدست عمال حزب توده کشته شد.

خانواده[ویرایش]

علی اکبر توفیفی دو پسر بنام احمد و مختار و دختری بنام زیبنده داشت.

فتح‌الله توفیقی (زادهٔ سال ۱۳۳۸، زنجان - درگذشته ۱۳۷۳، بندر دیر) فرزند مختار نوه علی‌اکبر توفیقی است که سمت فرهنگی داشت و از سال ۱۳۶۶ در محرومترین مناطق جنوب ایران (شهرستان دیر در استان بوشهر) دبیر ادبیات فارسی (و ادبیات عرب) دبیرستانهای آنجا بود و از جهات منش اخلاقی و گذشت زبانزد بود بنحویکه خود خواسته بود در محرومترین مناطق ایران خدمت فرهنگی آموزشی نماید. وی منشا خدمات بزرگ فرهنگی آموزشی و بخصوص عامل موثر راهیابی دانش آموزان بسیاری برای اولین بار به دانشگاه از این منطقه بود. وی ضمن آن دو سال نیز ماموریت تدریس در خارج از کشور در سوریه بود و دوباره پس از آن تا پایان عمر در شهرستان دیر ماندگار شد. وی در اوقات غیر رسمی تدریس ایثارگرانه به آموختن و راهنمایی شاگردان خود حتی در روستاها مشغول می‌شد که در ۱۵ دیماه ۱۳۷۳ درحال برگشت از یکی از همین جلسات تدریس، شبانه تصادف کرد و درگذشت سپس همانجا (شهر بردستان) بخاک سپرده شد.[۲] وی ادیبی توانا بود و به میراث پربار فارسی علاقه شدید داشت. در تالیف کتب بعضی اساتید (از جمله جلال‌الدین کزازی) همکاری داشت. شیوه تدریس بسیار منحصربه‌فردی داشت و نهایتاً ساده زیست و برخوردار از اخلاق درویشی بود. مراسم تشییع و خاکسپاری وی باشکوه و کم‌نظیر بود. هنوز خاطره این معلم و استاد ادبیات نه تنها برای شاگردانش بلکه برای همه اهالی شهرستان دیر بیاد ماندنی است.

بهرنگ توفیقی کارگردان ایرانی نیز فرزند فتح الله توفیقی است.

منابع[ویرایش]