علی‌اکبر ناطق‌نوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از علی اکبر ناطق نوری)
پرش به: ناوبری، جستجو
علی اکبر ناطق نوری
وزیر کشور ایران
مشغول به کار
۱۳۶۰ – ۱۳۶۴
رئیس جمهور علی خامنه‌ای
نخست وزیر میرحسین موسوی
پیش از او: سید کمال‌الدین یادآور نیک‌روش
بعد از او: علی‌اکبر محتشمی‌پور
رئیس مجلس شورای اسلامی ایران
مشغول به کار
۱۳۷۱ – ۱۳۷۹
پیش از او: مهدی کروبی
بعد از او: مهدی کروبی
نماینده دوره‌های اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی
اطلاعات شخصی
تولد تیر ۱۳۲۲
روستای اوزکلا، از توابع شهرستان نور، استان مازندران
ملیت  ایران
فرزندان ۸ فرزند
محل تحصیل دانشگاه تهران
پیشه سیاستمدار
دین اسلام شیعه
جمهوری اسلامی ایران
Emblem of Iran.svg

سیاست و حکومت ایران


علی‌اکبر جمشیدی معروف به ناطق نوری (زاده تیر (ماه) ۱۳۲۲ در نور) رئیس دفتر بازرسی رهبر ایران است. وی در دوره‌های اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم نماینده و دوره‌های چهارم و پنجم رئیس مجلس شورای اسلامی بوده است.[۱] او همچنین عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و هیئت مؤسس دانشگاه آزاد اسلامی می‌باشد.[۲][۳]

زادگاه وی روستای اوزکلا (در نزدیکی روستای یوش زادگاه نیما یوشیج) از توابع شهرستان نور در استان مازندران است. نمایندگی روح‌الله خمینی در وزارت جهاد سازندگی و وزارت کشور در دولت اول میرحسین موسوی (۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴) از دیگر سمت‌های او بوده‌است.

او در انتخابات دور هفتم ریاست جمهوری کاندیدای جناح محافظه‌کار (شامل جامعه روحانیت مبارز و تشکل‌های همسو و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم) بود، ولی با به دست آوردن حدود ۷ میلیون رأی در مقابل سید محمد خاتمی شکست خورد. از کارهای او در این انتخابات دادن پیام تبریک قبل از اعلام نتیجه نهایی به سید محمد خاتمی بود. او بعد از این انتخابات، با پیشنهاد اصولگرایان ریاست شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی را بر عهده گرفت.

خانواده[ویرایش]

ناطق‌نوری دارای ۸ فرزند است که ۲ پسر به نام‌های مصطفی ناطق‌نوری و مجتبی ناطق‌نوری معروف‌ترین آنها هستند. همچنین او داماد سید هاشم رسولی محلاتی مؤلف و نماینده روح الله خمینی و سید علی خامنه‌ای است. برادرش احمد ناطق نوری نماینده نور و محمودآباد در هفت دوره مجلس شورای اسلامی معروف به پدر پارلمان ایران بوده و همچنین رئیس فدراسیون بوکس از بدو تشکیل تا کنون است.[۴][۵] عباس احمدآخوندی، وزیر راه و شهرسازی و سید محمدعلی شهیدی محلاتی، معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران دولت یازدهم باجناقهای وی هستند.

تحصیلات[ویرایش]

او دارای تحصیلات حوزوی تا مقطع خارج فقه و اصول است. وی همچنین در رشته الهیات گرایش فلسفه و حکمت اسلامی از دانشگاه تهران لیسانس گرفته‌است. از اساتید او می‌توان به روح الله خمینی، مرتضی مطهری، احمد مجتهدی تهرانی و فلسفی اشاره کرد.

فعالیت‌های بین‌المللی[ویرایش]

ناطق‌نوری در سال ۱۳۷۷ با ابتکار خود، بین المجالس کشورهای اسلامی را تأسیس کرد و هم‌اکنون ریاست اتحادیه بین المجالس را بر عهده دارد و هر دو سال یکبار به همراه رئیس مجلس به این اجلاس می‌رود و از سخنرانان اصلی این اجلاس به حساب می‌آید.

او در سطح سران سه قوه جمهوری اسلامی ایران اولین کسی بود که به اروپا سفر کرد. با توجه به اختلافات مختلف جمهوری اسلامی با اتحادیه اروپا، ارتباط او به قوت خود باقی ماند و حتی با بعضی از سران آن‌ها مانند استپان مسیچ رئیس وقت مجلس کرواسی (که بعداً رئیس جمهور شد)، لوچانو ویولانته رئیس مجلس نمایندگان ایتالیا و هاینتس فیشر رئیس وقت مجلس اتریش (که بعداً رئیس جمهور شد) ارتباط نزدیکی داشت. بستن قرار دادهای مختلف نظامی با اوکراین و روسیه در زمان بوریس یلتسین و حل مناقشه کروات‌ها با مسلمانان بوسنی از دیگر اقدامات وی بود.[نیازمند منبع]

دوره دوم مجلس شورای اسلامی[ویرایش]

در انتخابات دوره دوم مجلس شورای اسلامی، ناطق‌نوری، وزیر کشور بود. در این انتخابات که ۱۵۸۶ نفر آمادگی خود را برای کاندیداتوری اعلام کردند، صلاحیت ۱۲۷۵ نفر از داوطلبان توسط هیئت‌های اجرایی و شورای نگهبان تأیید شد. رد صلاحیت یکی از نامزدهای این انتخابات از سوی شورای نگهبان، منجر به شورش می‌شود. به دنبال این شورش، وزیر کشور وقت دستور می‌دهد کسی که با نظر شورای نگهبان مخالفت کرده و در کشور نیز شوراش به پا کرده است را زندانی کنید. ناطق نوری در کتاب خاطراتش که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی به چاپ رسیده است، در اینباره می‌گوید:

در انتخابات مجلس دوم شورای اسلامی، آقای «سید محمدعلی زابلی» از سیستان را شورای نگهبان ردصلاحیت کرده بود. ایشان روحانی بود و خیلی هم قیافهٔ علمایی داشت. برخی از سیستانی‌ها هم شورش کرده و دفتر امام جمعه را آتش زدند و سپس به طرف استاندارای حرکت کرده بودند که آنجا را تصرف کنند. آقای سید «احمد نصری» که استاندار آنجا بود، تلفن زد و گفت: «حاج آقا، دارند به طرف استانداری می‌آیند ما چه کار کنیم؟» گفتم: «کوتاه نیایید، برخورد کنید.» جمعه ظهر بود به آقای آخوندی که برای تشکیل شورای تأمین ویژه به ارومیه رفته بود، گفتم مستقیماً از همان‌جا به زاهدان برود. اتفاقاً در آن جمعه آقای شمخانی هم حضور داشتند، لذا این دو نفر به اتفاق، به زاهدان پرواز کردند و جمعه بعد از ظهر کنترل اوضاع را در اختیار گرفتند و آقای فلاحیان نیز روز بعد به آنها پیوست سپس آقای فلاحیان و آخوندی و شمخانی را با نیرو و امکانات و اختیارات به آنجا فرستادم. فردا آقای زابلی را قانع کردند که به استانداری برود. آقای آخوندی زنگ زد و گفت «آقای زابلی اینجاست، چه کار کنیم؟» گفتم: «به ایشان احترام بگذارید، اما عمامهٔ ایشان را بردارید و چشمهایش را ببندید و او را به زندان بیندازید.» آقای آخوندی گفت: «این کارهزینهٔ بالایی دارد.» گفتم: «همین که دستور می‌دهم عمل کنید.[۶]

انتخابات دوم خرداد سال ۱۳۷۶[ویرایش]

ناطق‌نوری در سال ۱۳۷۶ برای تصدی ریاست دولت هفتم اعلام کاندیداتوری کرد رقیب اصلی او در این انتخابات سید محمد خاتمی وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد و رئیس وقت کتابخانه ملی ایران بود. محمد محمدی ری شهری وزیر پیشین اطلاعات و سید رضا زواره‌ای هم نامزد انتخابات بودند.

روزنامه ابرار در همان سال به نقل از محمدرضا مهدوی کنی نوشت: گمان می‌کنم نظر رهبری، به آقای ناطق‌نوری است؛ که این نقل قول واکنش‌هایی در داخل ایران داشت.

فردای روز انتخابات نتایج اولیه بر خلاف تصور همگان از پیروزی قاطع سید محمد خاتمی حکایت می‌کرد. نتایج نهایی ساعت ۱۴ روز شنبه سوم خرداد در حالی از سوی ستاد انتخابات وزارت کشور اعلام شد که علی اکبر ناطق‌نوری رقیب اصلی خاتمی ساعتی پیش از آن در پیامی پیروزی خاتمی را در انتخابات تبریک گفته بود. هر چند گفته می‌شود رهبر نظام با پیروزی ناطق‌نوری موافق بود اما نتایج انتخابات بر اساس رای مردم به شرح زیر اعلام شد:

این نتایج از میان ۲۹ میلیون و ۷۶ هزار و هفتاد رأی مأخوذه بدست آمد. تعداد آرای باطله هم ۲۴۰ هزار و ۹۶۶ رأی اعلام شد. همچنین ستاد انتخابات وزارت کشور اعلام کرد از مجموع ۶۷۸۳۱ رأی ماخوذه توسط نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور، سید محمد خاتمی ۵۰۳۴۲ رأی را به دست آورده‌است.

شهردار شدن احمدی‌نژاد توسط ناطق‌نوری[ویرایش]

در سال ۱۳۸۲ محمود احمدی‌نژاد علی‌رغم رد صلاحیتش در وزارت اطلاعات شهردار تهران شد.[نیازمند منبع] اولین‌بار مهدی کروبی در مناظره خود با احمدی‌نژاد ضمن دفاع از ناطق‌نوری او را عامل اصلی شهرداری احمدی‌نژاد دانست و گفته که آقای ناطق طی تماس تلفنی با آقای یونسی وزیر وقت اطلاعات ضمن ابراز ناراحتی از رد صلاحیت احمدی‌نژاد خواستار تأیید احمدی‌نژاد شده که بعد از سفارش ناطق‌نوری این کار صورت پذیرفته‌است. بعد از آن نیز چندین خبرگزاری دیگر از نقش ناطق‌نوری در مطرح شدن نام احمدی‌نژاد پرده برداشتند.

محمدرضا باهنر نایب رئیس مجلس ایران هم نیز در مصاحبه‌ای گفت: «احمدی‌نژاد در ستاد انتخاباتی آقای ناطق‌نوری در سال ۱۳۷۶ معاون من بود.» همچنین علی عسگری معاون پارلمانی مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگویی گفت: ناطق، احمدی‌نژاد را سیاست‌مدار کرد.

انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸[ویرایش]

گفته می‌شود که ناطق‌نوری در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ از نامزدی میرحسین موسوی حمایت کرد اگر چه ناطق‌نوری رسماً این موضوع را تکذیب کرد. اما مصطفی ناطق‌نوری (پسر ناطق‌نوری) پس از آنکه در مناظره تلویزیونی احمدی‌نژاد با موسوی، از سوی احمدی‌نژاد به فساد اقتصادی متهم شد، فردای آن روز در طی نامه‌ای به موسوی ضمن تجلیل از او اتهام محمود احمدی‌نژاد را بی اساس خواند و برای موسوی آرزوی پیروزی کرد.

احمدی‌نژاد در میانه مناظره مشهور با میرحسین موسوی نام فرزندان ناطق نوری را در کنار نام فرزندان هاشمی رفسنجانی قرار داد و پرسید چه می‌کنند؟ که فرصتی به وی برای پاسخ دادن داده نشد و دوستان قدیمی وی نیز حمایتی از او نکردند تا دلخوری او و گوشه‌نشینی اش آغاز شود.[۷]

ناطق‌نوری در سال ۱۳۸۷ از سوی سعید حجاریان گزینه‌ای مناسب برای ریاست دولت دهم معرفی شد. حجاریان احتمال پیروزی ناطق‌نوری بر احمدی‌نژاد را زیاد دانسته بود.

انتقاد از رواج خرافه[ویرایش]

ناطق‌نوری از دادن نسبت‌های نامانوس و ماورایی به رهبر ایران انتقاد کرده است. او هم چنین از نسبت‌هایی که به محمدتقی بهجت فومنی داده می‌شود انتقاد کرد و گفت «امروزه ائمه در کنار مردم نیستند ولی ببینید دربارهٔ بعضی از علما چقدر غلو می‌کنند. مثلاً یک روحانی یا منبری در یک سخنرانی حرف‌هایی می‌زند دربارهٔ یک آقایی که از دنیا رفته و نمی‌شود راست و دروغ آن حرف‌ها را از او پرسید. بعضی چنان کشف و کراماتی برای این‌ها قائل می‌شوند که نه با عقل جور در می‌آید نه با شرع.»[۸] در پی این صحبت‌ها و در حین سخنرانی او در حرم علی بن موسی‌الرضا به مناسبت شب قدر عده‌ای اخلال کردند.[۹]

حمایت از حسن روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری[ویرایش]

ناطق‌نوری به همراه علی اکبر هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی و سید حسن خمینی از چهار عضو اصلی ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدال‌گرایان بود که نهایتاً در روز ۲۱ خرداد ۱۳۹۲، حسن روحانی را به عنوان کاندیدای نهایی این ائتلاف معرفی کردند و ضمن تشکر از کناره‌گیری محمدرضا عارف، به حمایت از حسن روحانی پرداختند.

اکبر هاشمی رفسنجانی در مصاحبه‌ای گفته بود نظر من برای انتخابات یازدهم آقای ناطق‌نوری بود اما ایشان نپذیرفت و دکتر حسن روحانی را پیشنهاد کرد و سپس من به همراه ایشان تصمیم گرفتیم به طور مشترک به دکتر روحانی پیشنهاد کاندیداتوری بدهیم بی شک نقش علی‌اکبر ناطق‌نوری در رسیدن حسن روحانی به مقام ریاست‌جمهوری بی بدیل است.[۱۰]

منابع[ویرایش]

  1. «اسامی روسای هشت دوره مجلس». مجلس شورای اسلامی. بازبینی‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴. 
  2. «حجت‌الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری». مجمع تشخیص مصلحت نظام. بازبینی‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴. 
  3. «رئیس دانشگاه آزاد اسلامی: انتخاب حجت‌الاسلام والمسلمین ناطق نوری به عنوان عضو هیئت مؤسس و دکتر جاسبی عضو هیئت امنا کاملاً قانونی و طبق اساسنامه دانشگاه انجام شد». دانشگاه آزاد اسلامی. بازبینی‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴. 
  4. با احمد ناطق نوری قدیمی‌ترین رئیس فدراسیون ورزش کشور روزنامه جام جم، ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۸
  5. «فهرست نمایندگان دور هشتم». مجلس شورای اسلامی. بازبینی‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۴. 
  6. نظارت استصوابی شورای نگهبان در سال 63 ، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  7. وب سایت خبری هشت صبح. «مرد «رئیس جمهور ساز» ایران کیست؟»(فارسی)‎. سایت خبری هشت صبح، 20 تیر 2013. بازبینی‌شده در 20 تیر 2013. 
  8. بی‌بی‌سی فارسی. «ناطق نوری: عده‌ای دربارهٔ مقام معظم رهبری 'مزخرفات' می‌گویند»(فارسی)‎. بی‌بی‌سی، ۲۳ مرداد ۲۰۱۲. بازبینی‌شده در ۲۳ مرداد ۲۰۱۲. 
  9. بی‌بی‌سی فارسی. «اخلال در سخنرانی ناطق نوری در مشهد»(فارسی)‎. بی‌بی‌سی فارسی، ۲۳ مرداد ۲۰۱۲. بازبینی‌شده در ۲۳ مرداد ۲۰۱۲. 
  10. «تیتر هفته: آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی، ناطق نوری و سیدحسن خمینی برحضور گسترده مردم تأکید کردند تا «تدبیر و امید» بر کشورمان حاکم شود». 21 خرداد ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۲۲ مه ۲۰۱۳. 
دولت دوم موقت جمهوری اسلامی ایران
نخست وزیر: محمدرضا مهدوی کنی
وزیران
ر. وزیر وزارت‌خانه ر. وزیر وزارت‌خانه
۱ پرورش آموزش و پرورش ۱۱ هاشمی طبا صنایع سنگین
۲ نبوی ارتباطات ۱۲ موسویانی معادن و فلزات
۳ نمازی اقتصاد ۱۳ نجفی علوم
۴ موسوی امورخارجه ۱۴ معادیخواه ارشاد
۵ عسگراولادی بازرگانی ۱۵ میرمحمدصادقی کار
۶ منافی بهداشت ۱۶ ناطق‌نوری کشور
۷ سلامتی کشاورزی ۱۷ گنابادی مسکن
۸ اصغری دادگستری ۱۸ غرضی نفت
۹ نامجو دفاع ۱۹ غفوری فرد نیرو
۱۰ نژادحسینیان راه و ترابری
معاونان نخست وزیری
ر. معاون معاونت ر. معاون معاونت
بانکی وزیرمشاور زنجانی برنامه و بودجه
دولت سوم جمهوری اسلامی ایران
نخست وزیر: میر حسین موسوی
رئیس‌جمهور: سید علی خامنه‌ای
وزیران
ر. وزیر وزارت‌خانه ر. وزیر وزارت‌خانه
۱ پرورش آموزش و پرورش ۱۳ نژادحسینیان راه و ترابری
۲ مرتضی نبوی ارتباطات ۱۴ هاشمی‌طبا صنایع
۳ ری‌شهری اطلاعات ۱۵ بهزاد نبوی صنایع سنگین
۴ نمازی اقتصاد ۱۶ نجفیفاضل علوم
۵ ولایتی امور خارجه ۱۷ معادیخواهخاتمی ارشاد
۶ عسگراولادیعابدی بازرگانی ۱۸ توکلی کار
۷ منافی بهداشت ۱۹ نیک روشناطق‌نوری کشور
۸ نامدار زنگنه جهاد سازندگی ۲۰ گنابادی مسکن‌
۹ سلامتی کشاورزی ۲۱ موسویان←نیلی معادن و فلزات
۱۰ اصغری دادگستری ۲۲ غرضی نفت
۱۱ رفیقدوست سپاه ۲۳ غفوری‌فرد نیرو
۱۲ سلیمی دفاع
معاونان نخست وزیری
ر. معاون معاونت ر. معاون معاونت
۱ آقازاده وزیرمشاور ۳ داوودی شمسی تربیت بدنی
۲ زنجانی برنامه وبودجه ۴ میرزاطاهری محیط زیست