تاریخ جهانگشای
تاریخ جَهانگُشای کتابی فارسی نوشتهٔ عطاملک جوینی دربارهٔ تاریخ مغول و خوارزمشاهیان و اسماعیلیان تا ۶۵۵ق[۱] و از آثار مهم از نظر تایخی و نیز ادبی به شمار میرود و نمونهای برجسته از سدهٔ هفتم ق. است.[۲]
نویسنده آن سالها در دربار ارغون و هولاکو و پسرانش، اباقا و تگودار، دارای منصب، و گواه بسیاری از رخدادهای آن دوره بوده و برخی پیش آمدها گذشته را نیز از گواهان آنها و از خاندان خود که از درباریان خوارزمشاهیان و مغولان بودهاند، شنیده بودهاست. تاریخ جهانگشای تاریخ سیاسی محض نیست، زیرا نویسنده هنگام رویدادنگاری، درباره اوضاع اقتصادی، اجتماعی، بافت شهرها و موقعیت جغرافیایی آنها و اسامی قدیمی شهرها نیز توضیحات بیهمتایی دادهاست.[۱]
این کتاب در سه جلد است؛ در جلد دوم، به ویژه مستقیماً مسائل دوران خوارزمشاهی مورد بررسی قرار میگیرد. جلد سوم نیز مربوط به اسماعیلیان است که بخش مهمی از تاریخ خوارزمشاهیان را به خود اختصاص دادهاست.[۳]
در ادبیات معاصر[ویرایش]
بهرام بیضایی نمایشنامهای به نام تاراجنامه دارد که چنانکه از نام دوّمش - «ذیل جهانگشا» - برمیآید، درباره حمله مغول به ایران است و زبان دشواری نیز دارد.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ دانشنامه جهان اسلام، تاریخ جهانگشای
- ↑ موسوی، مصطفی. «تاریخ جهانگشای»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بازبینیشده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ ورهرام، غلامرضا. منابع تاریخی ایران در دوران اسلامی. چاپ اول. تهران: امیر کبیر، ۱۳۷۱. ص۶۱.
- ↑ http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2077853
این یک مقالهٔ خرد کتاب است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |