جهان‌آرا بیگم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

جهان‌آرا بیگم (۱۰۲۳-۱۰۹۲ هجری قمری) دختر شاه جهان و بانوی شاعر فارسی‌گوی در هندوستان بود. مادر او «ارجمند بانو بیگم» معروف به ممتاز محل بود که شاه جهان بنای تاج محل را به یاد او ساخت.

شاهزاده جهان‌آرا بیگم از حامیان شعرا بود و خود نیز شعر می‌گفت.

مزار او در کنار آرامگاه شاه نظام‌الدین اولیاء در دهلی است و شعر زیر را که از خود اوست بر سنگی نوشته‌اند:

بغیر سبزه نپوشد کسی مزار مرا که قبرپوش غریبان همین گیاه بس است

جهان آرا بیگم ۸ سال داوطلبانه از شاه جهان که در حبس خانگی، بیمار بود پرستاری کرد و تا ژانویه ۱۶۶۶ م (۱۰۷۶ ق) که شاه‌جهان درگذشت خودخواسته همراه پدر در حبس برادرش اورنگ‌زیب بود.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Shah Jahan»، ویکی‌پدیای ، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۰).

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]