حماد جمالی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیخ حماد بن جمالی بن رشیدالدین[۱] شاعر، عارف و فاضل معروف عهد سمه‌ها در سند بود.[۲]
محتویات
زندگی[ویرایش]
شیخ حماد «جمالی» بیشتر اوقات خود را در انزوا و انجام طاعات و عبادات می‌گذرانید. وی به آن‌چه در دو بیت زیر گفته عمل می‌کرد:[۳]
| در گزک بوریا و پوستکی | دلکی پر ز درد دوستکی | |
| این‌قدر بس بود «جمالی» را | عاشق رند و لاابالی را |
جستارهای وابسته[ویرایش]
پی‌نوشت[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- سدارنگانی، هرومل. پارسی‌گویان هند و سند. تهران: بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۵.
- جهان، شفقت. «تأثیرات زبان فارسی در تمدن و فرهنگ سند». در مجموعه مقالات شمینار زبان و ادبیات فارسی در سند ۱۱ اکتبر ۲۰۰۶. مهدی ربـانی. کراچی: خانهٔ فرهنگ جمهوری اسلامی ایران، ۲۹ امرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ تیر ۱۳۹۱.
