خجسته سرخسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

خجسته سرخسی از شاعران پارسی‌سرای قدیم ایران و از اهالی سرخس است.

وی یکی از شاعران قرن چهارم و دوره سامانیان بوده، زیرا اشعار وی در فرهنگ اسدی آمده است و در تذکره‌ها نامی از وی نیست.[۱]

ابیات خجسته سرخسی، منقول از فرهنگ اسدی:

من آن کسم که چو کردم به هجو گفتن رای هزار مُنجیک از پیش من کم آرد پای
«خجسته» خواجه نجیبی خطیری و طَیّان قریع و عَمعَق و حکاک فرد یافه‌درای
اگر به عهد منندی و در زمانه من به راستی ز میانشان همه برآی و درآی

منابع[ویرایش]

  • لغت‌نامه دهخدا
  1. از احوال و اشعار رودکی، تألیف سعید نفیسی ص</1147