زلفیه عطایی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| زلفیه عطایی | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | غزل و قالب‌های کلاسیک شعر |
| زادروز | ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۵۴ (۶۲ سال) روستای قلعه‌عظیم، ناحیهٔ غانچی، سرزمین سغد باستانی |
| ملیت |  |
| پیشه | شاعر و روزنامه‌نگار |
| دانشگاه | دانشگاه ماکسیم گورگی |
زلفیه عطایی یکی از شاعران فارسی‌زبان از کشور تاجیکستان است.
محتویات
زندگی‌نامه[ویرایش]
زلفیه عطایی زاده در ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۵۴ میلادی در روستای قلعه‌عظیم ناحیهٔ غانچی سرزمین سغد باستانی به دنیا آمد. دانش‌آموخته دانشگاه ماکسیم گورگی شهر مسکو روسیه است. (۱۹۷۷)
وی بیشتر در قالب غزل و قالب‌های کلاسیک شعر می‌گوید و در آن‌ها به مشکلات زنان در جامعهٔ تاجیکستان می‌پردازد.
او مدت‌ها روزنامه‌نگار بوده است و هم اکنون سردبیر گاهنامهٔ «فیروزه» برای زنان است.
آثار[ویرایش]
مجموعه‌های چاپ شده‌اش عبارت‌اند از:
- جهاز - (۱۹۷۷)
- واخوری (دیدار) - (۱۹۸۰)
- دیدار- (۱۹۸۲)میوهٔ صبر- (۱۹۸۲)
- زاچهٔ خوشروی من - (۱۹۸۴)
- دختر دریا - (۱۹۸۶)
- عشق یک زن - (۱۹۹۲)
- ستارهٔ وحشی - (۱۹۹۷)
- ستارهٔ مشتری - (۱۹۹۸)
- زن اگر عاشق شود - (۲۰۰۱)
داستان[ویرایش]
غیر از شعر یک کتاب داستان نیز دارد به نام (غم را نمی‌فروشم) که در گاهنامهٔ صدای شرق به چاپ رسیده است.
منابع[ویرایش]
- PROMINENT TAJIK FIGURES OF THE TWENTIETH ... - Angelfire
- زلفیه عطایی ( تولّد ۱۹۵۴م.)
- گفت و گو: دیدار و گفت و گو با فرزانگانی از تاجیکستان
|
||||||||||||||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد مرتبط با شاعر است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
