محمد پسر مخلد سگزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

محمد پسر مخلد سگزی زاده سیستان و از نخستین شاعران به زبان فارسی بود.

از وی شعری در ستایش یعقوب لیث صفاری به جا مانده است:

جز تو نزاد حوّا و آدم نکشت شیر نهادی به دل و بر مَنِشت
معجز پیغمبر مکی تویی به کنش و به منش و به گُوِشت
فخر کند عمار روزی بزرگ کوهدانم من که یعقوب کشت

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • تاریخ سیستان. به تصحیح محمدتقی بهار. تهران: معین، ۱۳۸۱. ۲۱۶-۲۱۷.