مخلص کاشانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
مخلص کاشانی از شعرای سبک هندی در قرن دوازدهم هجری است.
زندگی نامه[ویرایش]
میرزا محمد کاشانی متخلص به مخلص، از شاعران ایرانی و طرفدار سبک هندی است. وی از شعرای عهد شاه حسین صفوی است. او را با نام مخلص نراقی و مخلص قمی هم در تذکرهها یاد کردهاند. وی اهل سیر و سفر بوده و در دیوانش از کرمانشاه، نجف و کربلا یاد میکند. دیوان شعر وی توسط میراث مکتوب در سال ۱۳۷۹ و به کوشش حسن عاطفی چاپ شده است. مخلص به شعر صائب تبریزی عنایت بسیار دارد و با حزین لاهیجی همنشین بوده است. مخلص در سال ۱۱۵۰ قمری در میگذرد.
نمونه شعر[ویرایش]
(دیوان مخلص کاشانی، ص۹۸)
روز ما بی تو سیاهست، بیا | حال ما بی تو تباهست، بیا | |
دیدهها بس که بود در راهت | جاده یک مد نگاهست، بیا | |
گر خریــدار متــاع نظری | چشم بسیار به راهست، بیا | |
وحشت از کثرت عشاق مکن! | حشمت شه ز سپاهست، بیا | |
رنگ ما رونق مهتاب شکست | فیضها با شب ماهست، بیا | |
گفتی:آیم به وداعت دم نزع | تا رمق در تن ماهست، بیا | |
گر سر پرسش "مخلص" داری | حال بیچاره، تباهست، بیا |
منابع[ویرایش]
۸مقدمه دیوان مخلص نراقی، میراث مکتوب، تهران، ۱۳۷۹
- الذریعه، ج۹، ص۱۰۲۱
- تاریخ ادبیات در ایران، ج۵، ص۱۳۸۶
- تذکره المعاصرین، حزین لاهیجی، ص۷۷
- تذکره سخنوران قم، ص۲۸۲