صفیالدین حلی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
صفیالدین حلی عبدالعزیز بن سَرایا حِلّی | |
---|---|
زادروز |
۲۸ اوت ۱۲۷۸م/ ۵ ربیعالثانی ۶۷۷ق حله، کوفه |
درگذشت |
۱۳۴۹م/ ۷۵۰ق بغداد |
محل زندگی | عراق |
تبار | عرب عراقی، طائی |
پیشه | ادیب، شاعر |
آثار | اشعارش |
صفیالدین حلی (۱۲۷۸-۱۳۴۹) (نسب: صفیُالدّین عبدالعزیز بن سرایا بن علی حلّی طائی) شاعر عرب عراقی بود.[۱] به دولت ارتقیها نزدیک بود و نزد نخستین و دومین امیر آنان جایگاهی داشت. [۱][۲] [۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ فروخ، عمر. تاریخ الأدب العربی. ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین، ۱۹۸۴. ۷۷۲.
- ↑ زرکلی, خیرالدین. الأعلام. ج. 4. بیروت: دارالعلم للملایین, 2002. 141.
- ↑ بعلبکی, منیر. «Safiyy-ud-din al-Hilli». در دانشنامه المورد. ج. 8. بیروت: دارالعلم للملایین, 1980. 185.