سد خاکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

برای ساخت سد خاکی مصالح را از همان منطقه احداث و یا نواحی نزدیک تأمین می‌کنند، و اصولاً دارای هسته رسی می‌باشند. رس بر اثر تماس با آب مانع نفوذ و انتقال آب و رطوبت می‌گردد و مانند نوعی عایق رطوبتی عمل می‌کند.

انواع[ویرایش]

اگر عمده مصالح تشکیل دهنده سد خاکی یکسان باشند، سد را همگن می‌گویند و در غیر اینصورت ناهمگن. اگر کل سد خاکی از رس باشد سد خاکی همگن است، اما اگر هسته مرکزی سد رس باشد و دور هسته مرکزی را با سنگهای دانه درشت پر کرده باشند، سد غیر همگن محسوب می‌شود.

ج) انواع سدهای خاکی[۱] سدهای خاکی را بر حسب فرم و مصالح مقطع عرضی سد به سه دسته تقسیم می‌کنند. ۱٫سدهای خاکی با توده همگن (Homogeneous embankment) ۲. سدهای خاکی با لایه‌های (مایل) مختلف(Zoned embankment) ۳. سدهای خاکی با پرده غیر قابل نفوذ(Cored embankment)

سدهای خاکی با توده همگن[ویرایش]

این نوع سدها از یک توده همگن که قسمت عمده آن رس و سیلیت (به تناسبی که نتایج آزمایش‌های مکانیک خاک آنرا برای غیر قابل نفوذ بودن تاید می‌کنند) می‌باشد، تشکیل شده است.[۱]

سدهای خاکی با لایه‌های مختلف[ویرایش]

اگر چه مصالح مختلف (به وفور) در محل کارگاه وجود داشته باشد در این صورت سد خاکی با لایه‌های مختلف مطرح شده و ممکن است اقتصادی تر از سایر انواع آن نیز جلوه کند. در این سدها قشر غیر قابل نفوذ در وسط مقطع و یا متمایل به طرف بالا دست قرار می‌گیرد.[۱]

سدهای خاکی با پرده قابل نفوذ[ویرایش]

در این نوع سدها جلوگیری از حرکت آب در داخل توده خاکی توسط یک پرده غیر قابل نفوذ تقریباً عمودی انجام می‌گیرد که در داخل بستر سنگی (بستر غیر قابل نفوذ) جای گرفته است. دو طرف این قشر را یک لایه از مصالح دانه ریز می‌گذارند که به صورت زه کش کار می‌کند و لایه‌های بیرونی را مخلوط (تقریباً مخلوط رودخانه) پوشانده است. طبق نتایج حاصله از تجربیات عملی در مورد این نوع سدها، ضخامت پرده فوق باید دست کم یک سوم ارتفاع آب در دریاچه سد باشد. از این نوع سدها به تعداد زیاد در کشورهای انگلیسی زبان دنیای غرب ساخته شده است.[۱]

از نظر تحلیل و آنالیز این نوع سدها بسیار حساس می‌باشند و در عین حال از نظر اجرا و پیاده‌سازی ساده تر می‌باشند. اجرای این سد در رودخانه‌های عریض ساده تر است. مصالح این سد اعم از ریزدانه و درشت دانه بایستی در دسترس باشد. این سدها برای زمینهایی نامناسب از نظر مقاومت مناسب ترین نوع سد می‌باشند.[۱]

بستر سدهای خاکی[ویرایش]

در بسترهای سنگی سالم، سد خاکی را می‌توان بدون هیچ مشکلی بر روی آن پیاده نمود ولی در صورتی که بستر فوق دارای شکاف و یا ترک‌هایی (گسل) باشد در این صورت باید مطالعات زمین‌شناسی کافی برای آن انجام گیرد تا وضعیت و عمق شکاف‌ها مشخص شود. در این نوع زمین‌ها معمولاً با تزریق سیمان (تحت فشار) قابلیت نفوذ آب در زیر سد را تا حد قابل قبولی کم می‌کنند. در زمین‌های غیر قابل نفوذ (رسی و یا عمدتاً رسی) مسلماً حرکت آب در زیر سد نباید مشکل عمده‌ای باشد ولی مشکل عمده دیگر وجود دارد و آن مشکل عدم امکان بارگذاری سریع در این نوع زمین‌ها است که مدت زمان ساختمان سد را طولانی تر از سایر زمین‌ها می‌کنند. دلیل این مطلب ذیلاً بیان خواهد شد.(Pore water-pressure)

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]