این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.
سرخون شهری است در استان چهارمحال و بختیاری ایران است. بر اساس مصوبه هیئت دولت، در سال ۱۳۹۱شمسی روستای سرخون پس از ادغام با سرخون سفلی و سرخون قیصریˈ در شهرستان اردل به شهر ارتقاء یافت. سرخون مرکز بخش میانکوه شهرستان اردل است. سرخون به سه روستای سرخون علیاء، سرخون سفلی (ده شهبازی) وسرخون قیصری تقسیم می‌شود.
سرخون مرکز منطقه میانکوه می‌باشد این منطقه دارای ۳طایفه بزرگ به نام اولادحاجعلی، هلوسعدی، شیرانی می‌باشد. طوایف کوچکتری به لحاظ آماری باآمارکمترودرروستای خاص، شامل قنبری، گوزلکی، کیشیخعالی، رفنی، کاهیدوشیاسی، لندی نیزدراین منطقه درروستاهای گوزلک، دورک قنبری، علی‌آباد، رفن، قاییدان، شیاسی، لندی زندگی می‌کنند این منطقه در جنوبی‌ترین نقطه استان و هم‌مرز استان خوزستان قرار گرفته و مردم ان از طوایف بزرگ ایل غیور بختیاری می‌باشند.
جمعیت منطقه میانکوه در حدود۲۲هزار نفر که شغل اصلی آنها کشاورزی و دامپروری در حد امرار معاش می‌باشد. چشمه سرخون که از کوه‌های این منطقه سرچشمه می‌گیرد در طول مسیر ۲۰کیلومتری خود موجب عمران و آبادانی این خطهٔ زیبای ایران اسلامی می‌شود. همچنین می‌توان از مناطق دیدنی شهر سرخون امامزاده سید شهیدمحمد (معروف به۹ هزارکش) که یکی از نوادگان امام موسی کاظم (ع) می‌باشد که بعداز چندین قرن توسط فردی به نام حاج رضا حیدری بهسازی ومرمت شد که هم اکنون زائران زیادی از تمام نقاط ایران برای زیارت به این مکان مشرف می‌شوند باتوجه به مطالب فوق دروصف سرخون متأسفانه ساختمان ادارات دولتی تاکنون احداث نگردیده‌اند. طایفه اولادحاجعلی شامل روستاهای سرخون، گندمکارها، موروتلتاک، شهرک محمدی، حاشیه کارون۴وبخشی ازشلیل می‌باشد. جمعیت زیادی ازطایفه اولادحاجعلی نیزدرشهردهدزخوزستان، وروستاهای اطراف آن فامیلهای نامدارپور، باقری، بخشی و مرادی درایذه، بسیاری ازفامیلهای شهرگندمان شهرستان بروجن، (جمالی، اکبری، عظیمی) فامیل طهماسبی شهربلداجی، وچندفامیل درشهرجونقان نیزجزء طایفه اولادحاجعلی می‌باشند. سدکارون ۴یکی ازجاذبه‌های این منطقه می‌باشد. تنگ معروف گندمکارمعروف به تنگ خرسان نیزیکی دیگرازجاذبه‌های طبیعی منطقه است. بردگوریهای زیادی بخصوص درکوه سرخون وجوددارد. جاده تاریخی دزپارت (دژپارت) ازروستای گندمکارمیانکوه گذرمی کندوپس ازگذشتن ازشلیل، ازروستای مروراریدمیانکوه واردخوزستان می‌شود. متأسفانه در سالیان اخیر چشمهٔ آب سرخون آغشته به پسماندهای شرکت نفت شده و باعث شده است که دیگر آب این چشمه قابل استفاده نباشد و متأسفانه شرکت نفت مسئولیت آن را بر عهده نگرفته است که باعث مهاجرت مردم منطقه به شهرهای اطراف شده که خود باعث نگرانی است و مسئولین استانی هم در این باره هیچ اقدامی به عمل نیاورده‌اند.
