تعطیلات عمومی در ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

در حال حاضر مجموع تعداد روزهای تعطیلات رسمی در کشور ۲۶ روز بوده، که از این تعداد ۶ روز تعطیلات ملی، ۴ روز تعطیلات انقلابی و ۱۶ روز تعطیلات قمری (مذهبی) می باشد.

تعطیلات ملی
روز مناسبت
۱ فروردین نوروز
۲ فروردین نوروز
۳ فروردین نوروز
۴ فروردین نوروز
۱۳ فروردین سیزده‌به‌در
۲۹اسفند ملی شدن صنعت نفت
تعطیلات انقلابی
روز مناسبت
۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی
۱۴ خرداد درگذشت آیت الله خمینی
۱۵ خرداد قیام ۱۵ خرداد
۲۲بهمن پیروزی انقلاب ۵۷

><

تعطیلات قمری (مذهبی)
روز مناسبت
۹ محرم تاسوعا
۱۰ محرم عاشورا
۲۰ صفر اربعین
۲۸ صفر در گذشت پیامبر اسلام و حسن مجتبی
آخر صفر (۲۹ یا ۳۰) درگذشت علی بن موسی الرضا
۱۷ ربیع‌الاول تولد پیامبر اسلام و جعفر صادق
۳ جمادی‌الثانی درگذشت فاطمه الزهرا
۱۳ رجب تولد علی بن ابی طالب
۲۷ رجب مبعث
۱۵ شعبان تولد حجت بن الحسن
۲۱ رمضان درگذشت علی بن ابی طالب
۱ شوال عید فطر
۲ شوال عید فطر
۲۵ شوال درگذشت جعفر صادق
۱۰ ذیحجه عید قربان
۱۸ ذیحجه عید غدیر

بخشنامه ۱۳۴۷ خورشیدی[ویرایش]

در بخشنامه ۱۰۱۶ مورخ اول آبان ۱۳۴۷ به کلیه وزارتخانه‌ها و موسسات و بنگاهها و شرکت‌های دولتی و وابسته به دولت و بر طبق تصمیم جلسه مورخ ۱۶ اسفند ۱۳۴۶ هیئت وزیران، تعطیلات رسمی کشور به شرح زیر اعلام شده بود:[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. مجموعه قوانین و مقررات مالی نوشته روح‌الله وهمن ۱۳۴۶ خورشیدی - ثبت در کتابخانه ملی 2 اردیبهشت 1347 شماره ۵۲۲

جستارهای وابسته[ویرایش]